🔰غربت، آموزگار توحید است. تو كه از سطح طبيعت خود بالاتر آمده ‏اى؛ و تو كه به طبيعت انسانى خويش رسيده‏ اى، براى آنها كه هنوز در پوسته ‏ى عادت‏ ها محبوس هستند و در شكم غريزه ‏ها گرفتار، تو براى اينها بيگانه ‏اى و تنهايى. اين بيگانگى و غربت، آموزگار توحيد است؛ كه بت ‏ها و انس ‏ها و تكيه ‏گاه‏ها، همه مى‏ شكنند و فرو مى‏ ريزند. آغاز حركت با غربت است و با تجربه ‏ى رنج ‏ها دوباره غربت ‏ها شكل مى‏ گيرند، ولى سعادت و خوشبختى براى همين غريب‏ هاى آشنا و بيگانه ‏هاى تنهاست. غربت، آموزگار توحيد است و تنهايى انگيزه‏ ى توليد، پس ديگر مشكلى نيست. آه و ناله سر دادن و سر در لاك بردن، كه ما را درك نمى ‏كنند و متاع ما را نمى ‏خرند، كلام پرنده ‏هاى اين آسمان نيست، كه اگر تو را درك كنند، اين نشانه‏ ى ركود و ماندگارى توست. اين فاجعه و مصيبت است. تنهايى على، علامت حركت مستمر و پرواز بلند اوست و در اين غربت تنها، توحيد و توليد، غنيمت حاضر اوست. ❛❛ عین‌صاد 📚  جلد اول| ص ۳۸۰ #⃣ 🆔 @fatemi222