کرمان زخم، ارثی‌ست که در سینه‌ی ایرانی‌هاست کشورم پُرشده از داغ سلیمانی‌هاست کشورم تلخ‌ترین حادثه‌ها را دیده‌ست پای این سروِ کهن، خون جوان باریده‌ست چقدر لاله که در خانه‌ی اجدادی ماست پشت هر مرثیه‌ای، غیرت و آزادی ماست باز ابری است هوا تا که ببارند همه سوگواران غم رفتن یارند همه آهِ ما سوخته‌جانان به اثر نزدیک است روز خون‌خواهی و جبران چقدر نزدیک است مرد میدان خطر رفت، ولی هست هنوز و چه غم؟ مالک اگر رفت، علی هست هنوز که به یک‌ گوشه‌نگاهش همه جان می‌گیریم انتقام از همه‌‌ی شب‌زدگان می‌گیریم ✍ فهرست روضه ومداحی https://eitaa.com/fatemi222/6620