هدایت شده از بصیرت
✳️ خط انقلابی، اصلاح‌طلبان و رسانه
🔹 جریان اصلاحات از ابتدای تشکیل تا به امروز یک جریان رسانه‌باز (ژورنالیست) بوده و همه هنر آن، بازی کردن با افکار عمومی و بازی دادن ذهن مخاطبان است. چهرههای شاخص این جریان هم افرادی رسانه‌ای بوده و از مجرای مطبوعات و رسانه به عالم رقابت‌های سیاسی و جناحی وارد شده‌اند. افرادی مانند: خاتمی (روزنامه کیهان)، موسوی خوئینی‌ها (روزنامه سلام)، میرحسین موسوی (روزنامه جمهوری اسلامی)، ابطحی (رادیو)، شمس‌الواعظین (کیهان فرهنگی)، عطریانفر (روزنامه همشهری) و بسیاری دیگر از چهرههای شاخص این جریان.
🔹و به همین دلیل این جریان عمده نیروهای خود را در عرصه‌های هنری و رسانه‌ای یافته و پرورش داده است. اما از طرف دیگر در حوزه‌های اجرایی و عمرانی و جهادی دست این جریان از داشتن چهره‌هایی شاخص خالی است و شاید تنها چهره این جریان که صبغه و سابقه اجرایی و عمرانی دارد «کرباسچی» باشد (که در مقایسه با «قالیباف» نیرویی متوسط به حساب می‌آید. چون فعالیت‌های کرباسچی در شهرداری تهران قابل مقایسه با اقدامات قالیباف نیست).
چرایی «در گل ماندن» اصلاح‌طلبان در اداره شهرداری تهران در ۵ سال اخیر و مردودی دولت‌های خاتمی و روحانی در حوزه‌های عمرانی و اقتصادی هم ریشه در همین مسئله دارد.
✳️ جریان اصلاحات زبانی دراز و قدرتمند و دستانی کوتاه و ضعیف دارد. اهل عمل نیست اما در ساحت جنگ روانی و بازی دادن افکار عمومی استاد است. این جریان همیشه حسرت داشتن نیروهایی مانند قالیباف، رستم قاسمی، سعید محمد، علی نیکزاد و خیل بچه‌های مخلص جهادی را خورده و هیچگاه در سطح محسن رضایی مدیری راهبردی و قدرتمند نداشته است (و طبیعی است که هیچ یک از چهره های این جناح در موضوع شناخت اندیشه انقلاب اسلامی به گرد پای سعید جلیلی هم نرسند).
▪️و به احتمال زیاد، اگر نجفی «قاتل» از آب درنمی‌آمد امروز نامزد اصلی اصلاحات برای انتخابات ریاست جمهوری پیش رو بود.
✳️ ضعف اصلی نیروهای انقلابی در عرصه رسانه و ارتباط با افکار عمومی است در حالی که اصلاح‌طلبان در طول ٣ دهه اخیر، نان تسلط خود بر افکار عمومی را خورده و به قدرت رسیده‌اند و ناتوانی و عجز خود در خدمت به مردم و مدیریت امور اجرایی و عمرانی را با بهانه‌هایی مانند «نداشتن اختیار» و دخالت «دولت تفنگ بدست» و ... توجیه کرده‌اند.
❇️ جریان انقلابی در انتخابات پیش رو باید قدر نیروها و توانمندی‌های خود در عرصه‌های مدیریتی و جهادی را بداند و به جای دعواهای مخرب درونی و خودزنی‌های جاهلانه، به فکر یافتن روش‌های برقراری ارتباط با مردم و بکارگیری رسانه باشد تا جامعه برای چندمین بار در چاه «جریان علیل ولی زبان‌باز اصلاحات» سقوط نکند.
❇️ و البته که در میان جریان انقلابی، نیروهای متفکر و آگاه به ساحت رسانه وجود دارد به شرط آن که چهرههای جریان انقلابی، اطراف خود را از فرصت‌طلبان بی‌ریشه و متملق و جویندگان پول و قدرت، پاکسازی کرده و «تلخی رفتار صادقانه را به شیرینی برخورد منافقانه» ترجیح بدهند.
دکتر کوشکی