در بحار الانوار در مورد اهمیت شب نیمه شعبان از زبان پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) این‌گونه روایت شده است: من شب نیمه شعبان خوابیده بودم که جبرائیل به نزدم آمد و گفت: ای محمد! آیا در این شب می‌خوابی؟ گفتم: ای جبرائیل! مگر این شب چه شبی است؟ جبرائیل گفت: این شب، شب نیمه شعبان است. ای محمد برخیز! پس مرا از بستر خواب بلند نمود و آن گاه مرا به بقیع برد و گفت: سرت را بلند کن و به آسمان بنگر. شب نیمه شعبان شبی است که درهای آسمان در آن باز می‌شود: درهای رحمت. در «رضوان»، در «مغفرت»، در «فضل»، در «توبه»، در «نعمت»، در «جود» و در «احسان»؛ و خداوند به عدد موها و پشم‌های گاو و گوسفند مردم را از آتش جهنم آزاد می‌کند، زمان مرگ را در آن ثبت کرده و به مدت یک سال روزی ها را تقسیم می‌کند؛ و هرچه را که در تمام سال اتفاق می‌افتد فرو می‌فرستد. محمد! کسی که این شب را با گفتن «الله اکبر»، «سبحان الله» و «لا اله الا الله» و دعا و نماز و قرآن خواندن و انجام اعمال مستحب و استغفار کردن زنده نگه دارد بهشت منزل و استراحتگاه او خواهد بود و گناهان گذشته و آینده‌اش بخشیده می‌شود. در حالی نزدت آمدم که تمام فرشته‌ها در آسمان پاهایشان را جفت کرده‌اند عده‌ای تسبیح می‌کنند، عده‌ای در رکوع، عده‌ای در سجود و گروهی ذکر می‌گویند. شبی است که کسی دعا نمی‌کند مگر این که مستجاب می‌شود، کسی چیزی نمی‌خواهد مگر این که به او داده می‌شود، کسی درخواست مغفرت و بخشش نمی‌کند، مگر این که بخشیده می‌شود، کسی توبه نمی‌کند مگر این که توبه‌اش پذیرفته می‌شود. کسی که از خیر این شب محروم شود، از خیر بزرگی محروم شده است.   رسول خدا (صل الله علیه و آله و سلم) فرمود: هر کس که شب عید و شب نیمه شعبان را زنده بدارد «لَمْ‌یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ» یعنی قلب او در روزی که قلب‌ها می‌میرد نخواهد مرد و هیچ‌گاه دل‌مرده نخواهد شد. در روایتی دیگر حضرت امیرمومنان از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می‌کند: «هنگامی‌که شب نیمه شعبان فرا می‌‌رسد آن را به عبادت به سر ببرید و روزش را روزه بدارید، زیرا از اول تا آخر این شب، از جانب خداوند ندا می‌آید: آیا استغفار کننده‌ای هست که از گناه خویش آمرزش طلبد، تا گناهان او را بیامرزم؟ آیا کسی هست که طلب روزی کند و من روزی او را وسعت بخشم؟» احیای شب نیمه شعبان   احیای شب نیمه شعبان از دیدگاه امامان معصوم در روایت است که حضرت علی (علیه السلام) مکرر دوست داشتند که مومنان عبادت و شب زنده داری را در اولین شب ماه رجب، شب عید قربان، شب عید فطر و شب نیمه ماه شعبان را از دست ندهند. امام رضا (علیه السلام) می‌فرماید: «شب نیمه شعبان، شب رهایى از آتش و بخشش گناهان كبیره است» از امام باقر (علیه السلام) در مورد فضیلت نیمه شعبان پرسیدند، ایشان فرمود: «بعد از شب قدر، افضل شب هاست و در این شب خداوند فضلش را بر بندگانش جاری ساخته و آن ها را می آمرزد. در این شب تلاش بسیار در نزدیکی به خدا کنید چرا که شبی است که خدای متعال بر خود لازم کرده است که تا زمانی که بنده اش در خواست خلافی ننماید، حاجتش را برآورده سازد. و این شبی است که خدای متعال آن را برای ما قرار داده است. همانگونه که شب قدر را برای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) قرار داده است. پس در این شب زیاد دعا و ثنا کنید.»  https://eitaa.com/fatemiioon135