حدیث هفدهم توبه حقیقت توبه 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷 یکی از منازل مهم و مشکل ، توبه است و آن عبارت است از رجوع از طبیعت بـه سـوی روحانیت نفس ، پس از آن که نور قطرت به سبب گناهان به ظلمت طبیعت پوشیده شده است . توضیح آن که نفس در آغاز ، مثل صفحه ای خالی از نقوش ، خالی از هـر کـمـال و جمال و بهجت و صفات مقابل این هاست ، اما استعداد و لیاقت رسیدن به هر مقامی در او به ودیعت نهاده شده است . 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷 چون گناه کند ، در دل او کدورتی حاصل شود و هرچه گناه بیشتر شود ، این تیرگی افزایش یابد تا همه دل را بگیرد و تور فطرت خاموش گردد اگر در بین این حالات ، قبل از آنکه ظلمت همه قلب را بگیرد ، از خـواب عقلـت بـیـدار شود و از منزل یقظه به منزل توبه وارد شود و شرایط آن را به جا آورد ، از آن حالات ظلمانی به نور فطرت برمی گردد و صفحه ای خالی می شود . در حدیث است : « التائب من الذنب كمن لا ذلب له » ؛ هرکه از گناه برگردد ، مثل کسی است که گناه ندارد 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱 یاعلی مدد ادامه دارد