«قبل از افطار، نماز میخواندند. میگفتند: نزدیک افطار، عطش انسان برای آب و غذا زیاد میشود؛ در این لحظهها اجر این نماز بیشتر است. کان یصلّی قبل أن یفطر، ویقول: یشتدّ تعطّش الإنسان للشراب والطعام مع اقتراب موعد الإفطار، وأجر الصلاة فی هذه اللحظات أکبر.»