حاجی یه طوری فوتبال نگاه میکرد که اگر اهل فوتبال هم نبودی از همراهی با او توی دیدن بازی لذت میبردی؛ با نشاط، پر سرو صدا، با جنب و جوش و خنده ها و دلهره های خاص بازی، تشویق و توبیخ. طرفدار بود و سر همین تیم بازی کلی سر به سر دوستانش حتی رئيسش می گذاشت.