| فراز دوازدهم اللّٰهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِى دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَأَهْلَهُ، وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَأَهْلَهُ! ✿ آنکه مزّه‌ی توحید را چشیده، می‌داند که .... نه! می‌بیند که ؛ عزّت، از الله صادر می‌شود و دیگر هیچ! ❀ می‌بیند که؛ هرجا استحکامی هست، هرجا ریشه‌ی فناناپذیری هست، هرجا قدرتِ آرام‌بخشی هست، و هرجا که هیچ خوار کننده‌ای حاکم نیست، که طوفان و تهدیدی، تکانش دهد؛ [ یعنی الله با همه‌ی قدرت، اصالت، آرامش، کرامت و سکونش، حضور دارد! ] ✿ دولتِ کریمه، دولتِ پادشاهیِ الله بر زمین است! دولتی که " انسان موحد" را به کرامت رسانده و به اصالتش بازمی‌گرداند. 🔷✨🔷✨🔷