آن گروه به امامت می‌ایستد تا نمازشان را به پایان رسانند.«۱۳»
۱۳) امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: همانا شیطان چهار بار ناله سر داد: نخستین بار روزی كه لعنت شد، دیگر زمانی كه به زمین فرود آمد، دیگر وقتی كه حضرت محمّد صلی الله علیه و آله پس از مدتی كه پیغمبری نیامده بود، به پیامبری برانگیخته شد و آن گاه كه سوره حمد نازل شد و او دو بار خرناس كشید: زمانی كه آدم از آن درخت خورد، و وقتی كه آدم از بهشت فرود آمد. حضرت فرمود: و برای این كار لعنت شد.«۱۴»
۱۴) رسول خدا صلی الله علیه و آله به جابر بن عبد الله فرمود: ای جابر! آیا می‌خواهی بهترین سوره‌ای را كه خداوند در كتابش نازل فرمود، به تو بیاموزم؟ جابر عرض كرد: بله، پدر و مادرم به فدایت، بیاموز. راوی می‌گوید: حضرت، «الْحَمْدُ للّهِ» یعنی امّ الكتاب را به او آموخت، سپس فرمود: ای جابر، آیا می‌خواهی تو را از این سوره آگاه سازم؟ عرض كرد: بله، پدر و مادرم به فدایت، آگاه ساز. حضرت فرمود: آن شفای هر دردی است به جز مرگ.«۱۵»
۱۵) امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر گاه حاجتی داشتی مثانی و سوره‌ای دیگر را بخوان و دو ركعت نماز بگزار و به سوی خدا دعا كن. عرض كردم: خدایت شایسته داشت، مثانی چیست؟ فرمود: فاتحة الكتاب است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ»«۱۶»
۱۶) امام رضا علیه السلام فرمود: هر گاه یكی از شما خواست با همسرش نزدیكی كند، بایست پیش از آن وی را ناز و نوازش كند، چه این كار دل همسرش را نرمتر میكند و اگر كدورتی در دل داشته باشد، آن را از بین می‌برد و پس از آن كه كارش به پایان رسید، سه مرتبه «بِسْمِ اللَّهِ» بگوید و اگر توانست هر آیه‌ای از قرآن را كه به خاطرش آمد، بخواند وگرنه همان «بِسْمِ اللَّه»، وی را كفایت كند.«۱۷»
۱۷) امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: آنان را چه شده - خداوند آنان را بكشد - والاترین آیه كتاب خدا را به عمد نمی خوانند و گمان كرده اند اگر آن را آشكار كنند، بدعت می‌شود. آن آیه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» است.«۱۸»
۱۸) امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر كه به مرضی مبتلا شود، سر در گریبان كند و هفت مرتبه سوره حمد را بخواند، اگر درد برطرف شد كه هیچ وگرنه هفتاد مرتبه این سوره را بخواند. من ضامن بهبود یافتن او هستم.«۱۹»
۱۹) پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر كس كه می‌خواهد خداوند او را از شعله‌های نوزده گانه جهنم رهایی بخشد، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» را بخواند؛ زیرا آن نوزده حرف است و خداوند هر حرف را سپر شعله‌ای قرار می‌دهد.
۲۰) پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: اگر مؤمن به هنگام عبور از صراط بگوید «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»، شعله آتش فرو نشیند و گوید: ای مؤمن! بگذر؛ چرا كه نور تو شعله‌ام را خاموش كرد.«۲۰»
۲۱) پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر گاه معلم به كودك بگوید: بگو: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» و كودك بگوید: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»، خداوند برائت نامه‌ای برای كودك، برائت نامه‌ای برای پدر و مادرش و برائت نامه‌ای برای معلمش بنویسید.«۲۱»
۲۲) روایت شده كه شخصی به نام عبد الرحمن در مدینه، معلم كودكان بود و یكی از فرزندان حضرت امام حسین علیه السلام به نام جعفر نزد او می‌آموخت. معلم آیه «الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» را به او آموخت. هنگامی كه جعفر، این آیه را برای پدر علیه السلام قرائت كرد، حضرت، معلم را فرا خواند و هزار دینار و هزار دیبا، به وی عطا فرمود و دهانش را از مروارید پر كرد. وقتی از حضرت دلیل این كار را پرسیدند در جواب فرمود: هدیه من برابر با آموزه «الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» است كه او به فرزندم داد.«۲۲»
۲۳) پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود : دعایی كه با «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» آغاز شود، رد نخواهد شد. همانا امت من در حالی كه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» بر لب دارند، روز قیامت وارد شوند و نیكی‌های آنها در میزان، سنگینی كند. در این هنگام، دیگر امت ها گویند: چه چیز كفه ترازوهای امت محمّد صلی الله علیه و آله را سنگینی بخشید؟ پیامبران به آنان پاسخ دهند: سرآغاز سخن ایشان سه اسم از اسم‌های خداوند بود كه اگر در یك كفه ترازو قرار گیرد و گناهان مخلوقات در كفه دیگر، نیكی‌های ایشان سنگینی خواهد كرد."
__________________________________________________
۱- تهذیب: ج ۲، ص ۲۸۹، ح ۱۱۵۷.
۲- تهذیب: ج ۲، ص ۲۸۹، ح ۱۱۵۹.
۳- حجر/ ۸۷.
۴- نمل/ ۲۹-۳۰.
۵- عیون اخبار الرضا (ع)، ج ۱، ص ۲۷۰، ح ۵۹-۶۰.
۶- الكافی، ج ۲، ص ۶۲۳، ح ۱۶ و ۱۵ و ۲۲.
۷- كافی، ج ۲، ص ۶۲۳، ح ۱۶ و ۱۵ و ۲۲.
۸- ثواب الاعمال صدوق، ص ۱۳۲، چاپ اعلمی.
۹- تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۳۳، ح ۲.
۱۰- تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۳۳، ح ۳.
۱۱- تفسیر عیاشی، ج