وقتی که به همراه مرحوم به ملاقات پرفسور کربن رفته بودیم، نوه ی مرحوم حاج ملا هادی به آنجا آمد و عکسی از مرحوم ملا هادی سبزواری به همراه داشت. حاج ملا هادی سبزواری از عرفا وحکمای بزرگ ایران است وکتاب معروف منظومه اثر اوست.ماحالات مرحوم حاجی را ازنوه ی او سوال کردیم. نوه ی آن مرحوم می گفت که پدرش برای آن ها نقل کرده بود که حاجی یک هفته مانده به وفاتش به اغما رفت ، یعنی حالت غش به او دست داد.در آن مدت اصلا" آب و غذا نخورد،گوشش نمی شنید وچشمش نمی دید.اطرافیانش فقط درآن مدت از او دوحالت مشاهده می کردند،او با این که در حال اغما بود، فقط الله الله می گفت و دومین حالتش نیز این بود که در وقت نماز وسیله ی وضو می خواست تا وضو بگیرد ونشسته نماز بخواند. بعد از دادن سلام نماز دوباره به حال اغما می رفت. آیا این واقعه  « عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ » نیست؟ خداوند می فرماید: کسانی که شهید می شوند در محضر خدا در برزخ روزی می خورند. پس مرحوم ملا هادی سبزواری هم در آن مدت از شدت محبت خدواند در برزخ روزی میخورد. افرادی هستند که کشته ی دوست اند غازی ز پی شهادت اندر تک و پوست وان را که غم تو کشت فاضل تر از اوست فردای قیامت این بدان کی ماند؟ کان کشتهٔ دشمن است و این کشتهٔ دوست؟ این آیه کاملا" صریح و روشن است که برای اهل برزخ روزی وجود دارد رزق و روزی افراد سعادتمند رزقی شادآور ولذیذ ومناسب عالم برزخ  است وهمین طور که ارباب مکاشفه دیده اند که رزق افراد شقی همان آب صدید است. 📚از كتاب '' حیات برزخی '' سلسله بیانات آيت الله صائنی زنجانی(ره) @feghh_osoul