#گزیده
💢 شکلگیری سینمای انتقادی در دهه ۷۰
🔹سینماگران انقلابی نیز نسبت به دور شدن جامعه و مدیران وقت کشور از آرمانگرایی و اخلاص سالهای اول انقلاب و در تنگنا قرار گفتن اقشار کم درآمد جامعه هشدار دادند. فیلمهایی چون «
بچههای آسمان» به کارگردانی مجید مجیدی و
«آژانس شیشهای» ساخته ابراهیم حاتمیکیا دو نمونه برجسته این جریان هستند. البته مجیدی چند سال قبل از بچههای آسمان با فیلم
«بدوک» هم به فقر و قاچاق انسان در بلوچستان توجه کرده بود. اما فیلم «بچههای آسمان» به یکی از نمادهای اعتراض در سینمای انقلاب بدل شد. این فیلم در ژانر درام و با موضوع اجتماعی در واکنش به آسیب طبقه کارگر در اثر سیاستهای دولت سازندگی بود. مجیدی همچنین در فیلم
«آواز گنجشکها» که البته در دهه ۸۰ تولید شد، به طور غیرمستقیم به نقد شهرسازی غلامحسن کرباسچی پرداخت و تهران جدید ساخته و پرداخته این مدیر شهری را مورد نقد قرار داد. وی در مصاحبهای با رسانهها درباره مفاهیم مدنظرش در «آواز گنجشکها» گفته بود: هرگز کرباسچی را نمیبخشم! او بلایی به سر تهران آورده است که هویت آن را نابود کرده است من به ترافیک و درختکاری و تابلوهای زیبا کاری ندارم به نظرم هویت ما بالاتر از همه اینهاست. ما قشنگترین و زیباترین مناطق شهرمان را به لحاظ هویتی برای همه ما نوستالژی داشت، بازارها، خانهها را خراب کردیم که یک خیابان از وسطش عبور کند. فضاهای قدیمی را خراب کردند و تبدیل به خانههای آپارتمانی کردند که مصیبتهای اجتماعی به بار آورد.»
🔹آژانس شیشهای هم فیلمی اعتراضی درباره ظلم به بازماندگان جنگ از سوی مدیران سرمایهسالار و تکنوکرات است. «حاج کاظم» قهرمان فیلم آژانس شیشهای نماینده نیروهای انقلابی مخلص و برآمده از جبهه است که هنوز در فضای جدید و زندگی شهری جدید فراهم آورده اند عادت نکرده است. حرکت او در بستن درهای آژانس هوایی در ذهن مخاطب، بیش از آن که گروگانگیری به نظر برسد، نوعی قیام و اعتراض به شرایط دور از عدالت اجتماعی پس از جنگ تحمیلی برداشت میشود.
🔹نکته مهم این است که فیلمهای اعتراضی سینماگران انقلابی تفاوتهایی با آثار روشنفکرانه داشت. ازجمله، قهرمان محور بودن این فیلمها، عدم سیاهنمایی برای کسب جوایز جشنوارههای خارجی و برخورداری از نقد درون گفتمانی، عدالتخواهی با تکیه بر شعارهای انقلاب بود.
🔰 مطلب کامل را اینجا مطالعه کنید
🔻فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛
🆔
@Fekrat_Net