♦️ و مواجهه الهیاتِ و الهیاتِ توحیدی 🔹️جریان روشنفکری دینی یا نواندیشی دینی (اصطلاحی که اخیراً رواج یافته) نمایندگیِ الهیاتِ لیبرال را به عهده داشته و دارد. 🔹️الهیاتِ لیبرال آن‌گونه که روشنفکریِ دینی آن را روایت می‌کند، اگر نگوییم از بیخ و بن سیاسی است، دست‌کم سیاست وجهِ بارزِ آن است. 🔹️روشنفکریِ دینی پیش از این به صورت مکرر به خصوص در مواجهه با روحانیتِ شیعه و حاکمیتِ جمهوری اسلامی وجهِ سیاسی خود را آشکار کرده است. 🔹️کرونا اما فرصتی پیش کشید که نخست دکتر عبدالکریم سروش البته با شتاب بسیار، وجهِ سیاسی الهیاتِ لیبرال را عریان‌تر کند. 🔹️پس از دکتر سروش شماری از شاگردان بی‌واسطه و با واسطه او نیز در پوششِ عناوینِ الهیاتی فعلِ سیاسی انجام دادند. این‌بار نیز مانند گذشته نقطه‌ی اصلی پیکارِ سیاسی متوجه روحانیت شیعه بود. 🔹️بی‌مایگی و سیاست‌زدگیِ بعضی از سخنان در باب قم، قرنطینه، و نهادِ روحانیتِ شیعه، چنان بود که ذهن و ذائقه‌ی هر انسانی را می‌آزرد. این سخنان، اَفرادِ کم اطلاع از نهادِ روحانیت شیعه و تعالیمِ آن را رنج می‌داد تا چه رسد به انسانِ خبره و آگاه. ✍🏻نویسنده؛محمدعلی عبداللهی 🔻ادامه مطلب در لینک زیر: 🌐 http://fekrat.net/?p=658 📌کانال فکرت: 🆔 @fekrat_net