🔺 نه نفی علوم غربی صحیح است و نه تقلید و ترجمه‌ی صرف 🔰مختصری از آنچه در دومین جلسه‌ی روش‌شناسی گذشت: 🔸«روش» در علوم حقیقی، ابزاری است برای رسیدن به واقعیت و در علوم اعتباری، بهترین نوع مصلحت و منفعت را انتخاب می‌کند. در واقع روش‌شناسی، امکان رسیدن به واقعیت را برای ما فراهم می‌کند. 🔹در شیوه علوم انسانی جدید باید به یک مواجهه حکیمانه و اجتهادی رسید و در این نوع مواجهه، نباید در دام علم‌ستیزی و نفی مطلق تمدن غرب و تقلید و ترجمه صرف علوم انسانی قرار گرفت بلکه باید هویت فکری، تاریخی، علمی و فرهنگی که از قبل وجود داشته به کار گرفته شود و تبادل فرهنگی و فکری دوسویه نیز صورت گیرد؛ چرا که هم باعث رشد تمدن اسلامی خواهد شد و هم نواقص علوم انسانی غربی به کمک مباحث اسلامی و اندیشه متفکران دینی تکمیل می‌شود. 🔹بعضی می‌گویند روش و متد، یک محصول مدرنیته است و جوامع سنتی به روش توجه نداشته‌اند؛ در حالیکه هر جامعه‌ای متناسب با موضوع تحقیقی که داشته روش متناسب را نیز تولید کرده و در تمدن اسلام نحوه مواجهه «روش» به صورت متن بوده و برجسته شدن روش تجربی در غرب به این معنا نیست که روش یک امر غربی است و سایر تمدن‌ها روش متناسب با مطالعات خود را نداشته‌اند. 🔸 در تمدن اسلامی چون با یک تنوع فکری و مدرسه‌ای مواجهیم، با تنوع روشی که شامل روش اجتهادی، گرایش فلسفی، عرفان عملی، تاریخی و استقرایی می‌شود؛ مواجهیم و در تمدن غرب نیز سه روش وجود دارد که شامل روش تبیینی و کمی، تاریخی و تفهمی و انتقادی می‌شود. 📚||مدرسـه‌ی علـوم انسـانی فکـرت|| @fekrat_sch @fekrat_sch