امام یازدهم شیعیان که بسیار مراقب زبانشان بودند تا کسی نرنجد و می‌فرمودند: «قلب احمق در دهان اوست و زبان حکیم و عاقل در قلب او.» قلب در اینجا به معنی اندیشه هم به کار می‌رود؛ بدین گونه که احمق قبل از آنکه تفکر کند، حرف می‌زند و آدم عاقل بعد از اندیشه لب به صحبت می‌گشاید.