. . إِنَّمَا مَثَلُ ٱلحَيَوٰةِ ٱلدُّنيَا كَمَآءٍ أَنزَلنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَاختَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلأَرۡضِ مِمَّا يَأكُلُ ٱلنَّاسُ وَالأَنعَٰمُ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَخَذَتِ ٱلأَرۡضُ زُخرُفَهَا وَٱزَّيَّنَت وَظَنَّ أَهلُهَآ أَنَّهُم قَٰدِرُونَ عَلَيهَآ أَتَىٰهَآ أَمرُنَا لَيلًا أَو نَهَارٗا فَجَعَلنَٰهَا حَصِيدٗا كَأَن لَّم تَغنَ بِالأَمسِۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الأٓيَٰتِ لِقَوم يَتَفَكَّرُونَ (٢٤) ناپایداریِ زندگی دنیا مثل این است که بارانی از آسمان می‌فرستیم. با آن، سبزی‌ها و گیاهان گوناگونِ زمین رشد می‌کند که انسان و حیوان از آن می‌خورند؛ به‌طوری‌که وقتی زمین به اوج سرسبزی و طراوتش می‌رسد و مردم خیال می‌کنند که تا همیشه از آن بهره‌مند خواهند بود، ناگهان شبی یا روزی، سرما و صاعقه‌ای می‌فرستیم و آن را چنان به خس‌وخاشاک تبدیل می‌کنیم که گویی اصلاً گیاهی در کار نبوده است! برای مردمی که فکرشان را به‌کار می‌اندازند، آیه‌های خود را این‌طور توضیح می‌دهیم! #ترجمه_کلام_الله @Forghaan313