✍ حضرت آدم، معصیت کرد و از بهشت و آن مقام و جایگاه بالا تنزل پیدا کرد: «و عصی آدم ربه فغوی؛ آدم پروردگارش را نافرمانی کرد، و از پاداش او محروم شد.» (طه/۱۲۱) آدم، پروردگارش را معصیت کرد و فواید فراوانی را از دست داد، یعنی پاداش اطاعت از آن دستور خدا را از دست داد. اما بعد از آن خدا او را به پیامبری برگزید و توبه اش را قبول کرد و او را هدایت نمود: «ثم اجتباه ربه فتاب علیه و هدی» (طه/۱۲۲) چه شد که بعد از معصیت، خداوند حضرت آدم را برگزید؟ به خاطر اینکه خیلی قشنگ توبه کرد و با گریه و ناله های خودش، زمین و آسمان را به هم ریخت. 📚 کتاب رهایی از گناه ص ۲۹۵ @formooleRahaee