4⃣ شب مبعث و تجلی اعظم الهی (بخش چهارم) 「﷽」 #استاد_فروغی سلمه الله ✨ آنچه که به انسان می دهند به عبودیت انسان هست. عبادت غیر از عبودیت است، عبادت نردبان عبودیت است. اگر عبادت خالص باشد، حاصل چنین عبادتی عبودیت است. لذا خداوند در آیه یک سوره اسراء می فرماید: سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ ... پاک و منزه است او، همان خدایی که بنده اش را سیر داد... عبدی که در مقام عبودیت به اسراری رسیده است که در هیچ عقلی نمی گنجد. اگر او نبود آن حقایق ظهور نمی کرد. او و اهل بیت (ع) هر چه دارند از عبودیت دارند. تا عبودیت نباشد، انسان ثقیل و سنگین است، نمی تواند بالا برود. « آن عبودیت محضه باید حاصل شود » 🔹برای این منظور: ۱_ در کمیت عمل بکوش به کم قانع نباش. قرآن کریم در این زمینه می فرماید: فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ (سوره تغاین/ آیه ۱۶) ▫️همانطور که‌ در مقابل دشمن بیرون قرآن می فرماید هرچه در توان دارید باید اسلحه داشته باشید، برقدرتتان بیفزایید: وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ .... (سوره انفال/ آیه ۶۰) دشمنان خدا را بترسانید، مسلح باشید، قدرتتان را بالا ببرید، در تقوا هم باید اینطور باشیم. می فرماید فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ: هرچه توان دارید تقوا جمع کنید. 🔸هر چه می توانید بکوشید. بکوش، بجوش، بنوش. به کم قانع نباش ۲_ درکیفیت عمل بکوش. در کیفیت عمل خداوند چگونه دستور می فرماید؟ اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِه (سوره آل عمران/ آیه ۱۰۲) ▫️مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر شریف المیزان حَقِ تُقاتِه را معنا می کند به عبودیت محضه. حَقِ تُقاتِه پروردگار این است که انسان عبد محض بشود. 💠 آنچه که از غیب بر پیغمبر اکرم(ص) تجلی کرده، بی‌نهایت است و به عبودیت محضه ایشان برمی گردد، عبد محض الهی و عبد مطلق الهی است. هرکه عبد مطلق شد به او ولایت تامه می دهند. ✅ اینکه در قرآن می فرماید : إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ (سوره مائده/ آیه ۵۵). در این آیه سخن از ولایت تامه است. هرکس را به آنجا راه نیست. تنها انگشتر دادن نیست، تحصیل ولایت تامه الهیه است. آن عبد محض پروردگار عالم است که خداوند تبارک و‌تعالی در سوره نجم می فرماید: ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى ﴿۸﴾ سپس نزديك آمد و نزديكتر شد فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى ﴿۹﴾ تا [فاصله‏ اش] به قدر [طول] دو [انتهاى] كمان يا نزديكتر شد فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ﴿۱۰﴾ آنگاه به بنده‏ اش آنچه را بايد وحى كند وحى فرمود. ⬆️ این آیات را ببینید: پیامبر رفت بالا، چطوری رفت ؟ ما سنگینیم نمی توانیم بالا بریم. راه بالا رفتن چیست؟ چرا قرآن فرمود: اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ ( سوره توبه/ آیه 38) ای سنگ شده ها، ای سنگین ها ! _ بشر سنگینه _ این آیات خطاب به کسانی نازل شده که در کنار پیامبر بودند. ببینید قران می‌فرماید ای انسان سنگین ؟ ❓آیا تأمل و تدبر کرده ای ؟ أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا (سوره محمد/ آیه ۲۴) 🔺 قران کتاب تفکر و اندیشه است انسان را عوض می کند. 🔺خوراک فکر و اندیشه و عقل و روح و دل آدمیست درهمه ابعاد وجودی انسان. 🔺به ما بستگی داره هر قدر قابلیت و آمادگی داشته باشیم قرآن ما را تغذیه می کند. به شیرخواره نمی توان عسل داد، اگه بهش عسل بدهی می‌میرد، آیا عسل بَده یا اون بچه ظرفیتشو نداره ؟ طفل ظرفیت ندارد و گرنه خداوند متعال فرمود فیهِ شِفاء ، اما در منِ انسان باید ظرفیت وجود داشته باشد. در روایت است که عسل را به شیرخواره نخورانید . بعضی معانی اینطوریه؛ _ اکثر مردم اطفالند، نمی توانند بفهمند. _ و سنگینند، نمی‌توانند پرواز کنند. ✖️قرآن می فرماید : ای انس و جنِ سنگین، چرا نمی‌توانید پرواز کنید؟ سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾ اى جن و انس زودا كه به شما بپردازيم ❓به کارتان می پردازم، به حسابتان می رسم که چرا پرواز نمی کنید ؟ چرا سنگین اید ؟ این خاک سنگینه هر چه تعلقات به این خاک داشته باشد سنگین است، می کشد آدم را ، انسان نمی تواند پرواز کند. جاذبه زمین و دنیا و تعلقات نفسانی و لذات دنیا آدم را به طرف خودش می کشه، کشش داره، نمیگذارد انسان پرواز کند. 🌷به هر دیگی که می‌جوشد میاور کاسه و منشین 🌷که هر دیگی که می‌جوشد درون چیزی دگر دارد _ از هر دیگ نخور _ به هر حرفی گوش نده _ هر اندیشه را پذیرا نباش باید این فطرت را از دست ندهیم، برگردیم به فطرت و به ذات و حقیقت توحیدی خودمان و از آنجا تغذیه کنیم. ◦◦◉🌼 ۩فروغ توحید۩ 🌼◉◦◦ 🔆 @forooghetohid