یانور دفتر دنیا به تحسین شما کافی نبود سالها تعریف ما از عشق‌، نه کافی نبود ای معلم! شرح زیباییِ تو در شعر نیست خال هندوی تو، مال ترک شیرازی نبود چند روز و ماه نه، رنج عظیم سال سی فردوسی این رنج بی تفسیر را راضی نبود در سرت دریای دانش، شوق، شادی داشتی راه این دریا به جز شب‌های بیداری نبود در کلام تو همیشه اشتیاق علم بود حق تو کم نیست، اما نیتت مالی نبود رسم جبران نیست اما «لطف عالی مستدام» «حق تدریس» اینچنین حرف دل آزاری نبود عمر تو صرف من و روحت سفیر علم شد این همه نقش و نگار دفترت، بازی نبود درس‌های زندگی دادی، کنار هندسه غیر تو کس را توان نکته پردازی نبود ای معلم، زندگی‌ام را مفسّر بوده‌ای بی تعالیم تو معنا را سرآغازی نبود بر کلامت صادقی همچون کلام انبیا آنچه گفتی هرگز از ابعاد لفّاظی نبود در کلاس درس تو توحید معنا می‌شود جز حقیقت هرگز از الفاظ تو جاری نبود من چه می‌گویم؟ بگو دیوان شعر محتشم باز هم قدر تو این ابیات طولانی نبود فاطمه زهرا بختیاری «سیار» ۱۴۰۳/۲/۱۲