در پیچ و تاپ زمانه، در التهاب پیاپی دنیا، زمین باز هم شاهد رفتن مردان آسمانی شد؛ سید مظلومان، معامله با خدا چگونه بود که سه سال ایستادگی شبانه روزی ات این بار در کسوت ریاست جمهوری قدر دوره های مدیدِ دیگران ثمر داد و امضای شهادت گرفتی تا به دوستان شهیدت بپیوندی؟ گیرم که خدمت های بی دریغت را تمام عمر وقف ملت کرده بودی و حالا زمان استراحتت شده باشد، با دلهایی که به استواری و دلسوزیت دل بسته  شدند چه باید کرد؛ دل است دیگر؛ زبان نمی فهمد؛ نمی فهمد شهادت آرزویت بود و بعد از تو این کشور صاحب دارد؛ همان صاحبی که تو را برای سکانداری امور و تامین رفاه دورترین نقاط ایران سر راه مردم قرار داد؛ مردم ایران هربار که طعم خدمات بی حسابت را می چشند، به یاد خواهند آورد می توان مسئول بود و استراحت را خسته کرد؛ می توان مسئول بود و صبح تا زانو در سیل مردم سهیم بود و عصر سر میز مسئولیت، گره از تولیدگر و کارآفرین باز کرد. دغدغه مندترین رئیس جمهور دنیا، راهت پررهرو باد. ✒️زینب رحیمی تالارپشتی