نکته ای ناب از استاد رهدار، در رابطه با فقه تمدنی: 🔹فقه تمدنی به این موضوع وابسته است که اجتهاد و غایت آن چگونه تعریف شود که با تعریف این دو، دایره آن متغیر می‌‌شود؛ 🔹 در فقه تمدنی اگر از موضوعات به سمت ادله حرکت شود، پویش این فقه تضمینی است؛ چرا که از همان خاستگاه خود مسأله‌‌ها‌ی عینی را نشانه می‌‌رود و حل آن مسأله‌‌ها‌ی عینی را در دستور کار خود قرار می‌‌دهد و به همین دلیل از این لحاظ فقه متفاوتی خواهد شد؛ 🔹مبانی این فقه تمدنی شامل حداکثری بودن دخالت قلمروهای دین در زندگی انسان است که در فقه حکومی این را داریم و دیگری دلالت نصوص دینی بر ساخت نظام‌‌ها‌ی سیاسی - اجتماعی است که در این امر دعوا است و طبعا اگر فقیهی این دلالت را نپذیرد و استشمام نکند که از دل نصوص دینی می‌‌توان نظامات استخراج کرد، قطعا فقه او تمدن ساز نخواهد بود. @fotooh