🍃مالک دل ها وقتی دل خانۀ تو نباشد، پایه‌هایش سست می‌شود و می‌لرزد. هر لحظه ممکن است بنای دل فرو بریزد و با خاک یکسان شود. دل وقتی آفریده شد، سندش را به نام تو زدند و مقامِ فهمیدن را به او عطا کردند. وقتی آدمی دلش را به نام کسی غیر از تو می‌زند، دلش می‌فهمد که باید فرو بریزد. فرو ریختن دل، لطف خداست تا به هوش بیاییم و برگردیم. بیچاره کسی که روی مخروبۀ دلش زندگی می‌کند و خانۀ غصب شده را به صاحبش بر نمی‌گرداند. آقا! خانۀ دلم ویران است و من دیگر تاب زندگی روی این مخروبه را ندارم. می‌خواهم خانۀ غصب شده را به صاحبش برگردانم. دلم را بگیر و آبادم کن.