کشمیر، زخم کهنه: هند و پاکستان در مسیر طوفان؟
به ساده ترین زبان
چرا کشمیر دوباره ملتهبه؟
فکر کن دو همسایه با سلاح هستهای بر سر یک زمین خوش آب و هوا به اسم کشمیر دعوا دارند. از ۱۹۴۷ که هند و پاکستان از هم جدا شدن، کشمیر مثل یک زخم کهنه دردسر ساز شده است . ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، یک حمله مسلحانه در پهلگام (کشمیر هند) اتفاق افتاده وچند توریست رو کشتهشد. هند مدعی شد که این اقدام مربوط به لشکر طیبه، گروهی تو پاکستان هست پاکستان تکذیب کرد، ولی ۱۷ اردیبهشت، هند با عملیات سندور به ۹ نقطه تو خاک پاکستان حمله کرد. نتیجه؟ ۸ کشته، ساقط شدن یه جنگنده رافال و قول تلافی از پاکستان. این دعوا چرا برای جمهوری اسلامی ایران مهمه؟
نگاه ایران: بازی بزرگ منطقهای
از دید ایران، این تنش یه شطرنج ژئوپلیتیکه. ایران با پاکستان مرز مشترک و روابط نزدیک داره (تجارت انرژی، همکاری نظامی). با هند هم بندر چابهار و قراردادهای اقتصادی داره. ایران همیشه از مسلمانان کشمیر دفاع کرده و میگه سرکوبشون ریشه تو استعمار بریتانیا داره. حالا این درگیری میتونه ثبات منطقه، محور مقاومت و منافع ایران رو به خطر بندازه.
تحلیل راهبردی: چرا خطرناکه؟
هند با جتهای رافال و موشکهای Meteor و پاکستان با J-10 و سامانه HQ-9، حالا قویترن. مودی تو هند تحت فشار ملیگراهاست که قاطع باشه. پاکستان هم با اقتصاد شکننده نمیتونه ضعف نشون بده. خطر جنگ هستهای (هند: ۱۷۲ کلاهک، پاکستان: ۱۷۰) هر اشتباه رو فاجعهبار میکنه. ایران نگرانه که مداخلات آمریکا و تحریک هند علیه چین و پاکستان، اوضاع رو بدتر کنه.
دیپلماسی ایران:
وزیر خارجه ایران به هند رفت تا تنش رو کم کنه. ایران میخواد با دیپلماسی فعال جلوی آشوب منطقهای رو بگیره. از نظر ایران، رفراندوم در کشمیر تنها راه حله، نه جنگ.
سناریوهای آینده:
۱. درگیری محدود (۶۰٪): مثل ۲۰۱۹، چند حمله و بعد آرامش موقت.
۲. میانجیگری جهانی (۳۵٪): ترامپ یا چین وساطت میکنن، ایران هم کمک میکنه.
۳. فاجعه هستهای (۵٪): بعیده، ولی اگه دیپلماسی شکست بخوره، ایران باید آماده تبعاتش باشه.
نتیجهگیری: ایران چه باید بکنه؟
ایران باید تعادل رو حفظ کنه: نه روابط با پاکستان رو فدا کنه، نه همکاری با هند رو. فشار بر سازمان همکاری اسلامی و شورای امنیت برای مذاکره بین دو طرف ضروریه. بدون گفتوگو، کشمیر بازم خون میریزه و این برای ایران و منطقه خطردارد.
#ثامن
#روشنگری