جنگ نرم، "دِل‌بُری" می‌کنه؛ جنگ شناختی، "مَغزشویی"! فکر کن دو تا دزد می‌خوان بیان سراغت: 1. جنگ نرم (دزد احساسات و سلیقه): این دزده یواشکی میاد، در رو باز نمی‌شکنه. با چرب‌زبونی، کادوهای خوشگل (فیلم، آهنگ، مد، سبک زندگی باکلاس) کاری می‌کنه که دلت براش غنج بره! یهو می‌بینی از قرمه‌سبزی مامان‌پز بدت میاد و دلت پیتزای اون‌ور آبی می‌خواد. هدفش اینه که "چی دوست داشته باشی" و "چی برات ارزش بشه" رو عوض کنه. می‌زنه تو کار قلب و باورها. 2. جنگ شناختی (دزد فکر و تحلیل): این یکی خیلی حرفه‌ای‌تر و نامردتره! مستقیم میاد سراغ مغزت. کاری به سلیقه‌ات نداره، می‌خواد "چجوری فکر می‌کنی" رو دستکاری کنه. مثل اینکه یه ویروس بندازه تو کامپیوتر ذهنت. یهو می‌بینی به دوستت شک داری، به آینده ناامیدی، خبر راست رو دروغ می‌بینی و برعکس! کاری می‌کنه قدرت تشخیص و تحلیل درستت رو از دست بدی و خودت، خودتو به فنا بدی! تهِ خط: جنگ نرم می‌گه: "بیا این مداد رنگی خوشگلا رو بگیر، باهاش نقاشی کن!" (تغییر ابزار و سلیقه) جنگ شناختی می‌گه: "اصلاً چرا نقاشی می‌کنی؟ نقاشی به درد نمی‌خوره! تازه، تو اصلاً بلد نیستی!" (تخریب اراده و توانایی فکر کردن) حله؟ اولی دلتو می‌بره، دومی مختو تیلیت می‌کنه! ✍