امام علی (ع) خبردار شد که ابن هَرْمه، مسئول بازار اهواز، خیانتی کرده است. پس به رِفاعه [فرماندار اهواز] نوشت: «چون این نامه مرا خواندی، ابن هَرْمه را از [مسئولیت] بازار، کنار بگذار و در برابر مردم نگاهش دار و او را زندانی کن و موضوع را به اطّلاع مردم برسان. به همکاران خود نیز بنویس و نظر مرا به آگاهی آنها برسان. مبادا در باره او غفلت و کوتاهی کنی که بدین سبب، نزد خداوند عز و جل هلاک خواهی شد و من نیز تو را به بدترین وجه، بر کنار خواهم کرد. و از انجام دادن این کار تو را در پناه می سپارم. روز جمعه که شد، وی را از زندان بیرون آور و ۳۵ تازیانه به او بزن و در بازارها بچرخانش. اگر کسی علیه او گواهی آورد، در کنار گواهش او را نیز سوگند بده و مقداری را که مدّعی است، از درآمد ابن هَرْمه به وی بپرداز و دستور بده تا او را خوار و دست بسته، مجدّدا به زندان ببرند و پاهایش را با ریسمان ببند، ولی هنگام نماز، آزادش بگذار. چنانچه کسی برای او ظرف غذا یا آب یا لباس و یا فرشی آورد، بگذار به او برساند و مانع مشو. به کسانی که ممکن است کینه توزی را به وی تلقین کنند و یا به نجات، امیدوارش سازند، اجازه ملاقات با او را نده. اگر بر تو ثابت شد که کسی اندیشه آسیب زدن به مسلمانی را در ذهن او افکنده است، آن کس را تازیانه بزن و زندانی اش کن تا توبه کند. دستور بده زندانیان را، در شب برای هواخوری به حیاط زندان بیاورند، بجز ابن هَرْمه را، مگر آن که بترسی تلف شود که در این صورت، او را نیز با دیگر زندانیان به حیاط زندان بیاور. اگر دیدی تحمّل یا توانایی دارد، سی روز بعد نیز او را دوباره ۳۵ تازیانه بزن. برای من بنویس که با بازار، چه کردی و به جای این خائن، چه کسی را انتخاب نمودی. حقوق این خیانتکار را نیز قطع کن». دعائم الإسلام: ج ۲ ص ۵۳۲ ح ۱۸۹۲، مستدرک الوسائل: ج ۱۷ ص ۳۷۹ ح ۲۱۶۳۳، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۷، ص ۳۲۲. @IslamDate