وَيَرۡزُقۡهُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَحۡتَسِبُۚ وَمَن يَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِ فَهُوَ حَسۡبُهُۥٓۚ و از جايى ڪه گمان نمى‌برد او را روزے مى‌دهد، و هر ڪس بر خدا توڪل ڪند پس همو برايش بس است؛