❇️ معناے شیعه در ڪلام امام صادق (علیه السلام) 🔹 عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: 🔸 لَیْسَ مِنْ شِیعَتِنَا مَنْ قَالَ بِلِسَانِهِ وَ خَالَفَنَا فِی أَعْمَالِنَا وَ آثَارِنَا وَ لَكِنْ شِیعَتُنَا مَنْ وَافَقَنَا بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ اتَّبَعَ آثَارَنَا وَ عَمِلَ بِأَعْمَالِنَا أُولَئِكَ شِیعَتُنَا. 🔹 محمد بن عمر نقل می‌ڪند ڪه فرمود: ڪسی ڪه به زبان می‌گوید من شیعه هستم ولی اعمال و آثارش مخالف اعمال و آثار ما اهلبیت است از پیروان و شیعیان ما نیست، بلڪه شیعه ما ڪسی است ڪه زبان و قلب او با ما موافق است و هرچه رنگ و بوے ما را می‌دهد و آثار ما به شمار آید را پیروے ڪرده و در اعمال هم به آنچه ما عمل می‌ڪنیم عمل ڪرده و آنچه ما ترڪ می‌ڪنیم ترڪ می‌ڪند. این چنین افرادے شیعه ما هستند. 📚 (بحار الانوار، ج 65، ص 164)