🔸راستش را بخواهی غبطه می‌خورم، به قطره‌های آب وضویت، که صورت و دست و پایت را بوسه می‌زنند؛ به دانه‌های تسبیحت، که مدام نوازششان می‌کنی؛ به آسمان، به ماه، به خورشید، که هر روز تماشایت می‌کنند؛ دست خودم نیست اگر آرزو دارم جای همه این‌ها باشم؛