مسلماً انسان با خود حرف می‌زند. هیچ اندیشمندی نیست که چنین نکرده باشد. حتی می‌توان گفت که کلام، در نهاد بشر، زمانی رازی باشکوه می‌شود که از اندیشه به ضمیر آدمی رود و از ضمیر آدمی به اندیشه بازگردد. انسان مطالبی به خود می‌گوید، با خود حرف می‌زند، بر خود بانگ می‌زند، بی‌آنکه سکوت بیرونی‌اش شکسته شود. غوغایی است؛ همهٔ وجودمان، جز دهان، حرف می‌زند. حقایق روح را، به این دلیل که آشکار و ملموس نیستند، نمی‌توان نادیده گرفت. 📕 بینوایان ✍🏻 #ویکتور_هوگو @gelofen_adabi