💠 ۱۶ آذر فراموش شده 🔹شاید زمانی که رضاشاه در کنار حوزه علمیه قم به تأسیس دانشگاه تهران دست زد، به‌ درستی نمی‌دانست که این مراکز تحصیل طلاب و دانشجویان روزگاری به یکی از سنگرهای مهم مبارزه با سلطنت پهلوی و یکی از منابع نگرانی فرزندش در آینده تبدیل خواهد شد.  🔸آغاز نقش جدی دانشگاه را باید ناشی از ممنوعیت فعالیت‌های حزبی پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ دانست که نقطه اوج آن تظاهرات دانشجویی ۱۶ آذر ۱۳۳۲ و شهادت سه نفر از دانشجویان دانشکده فنی به اسامی شریعت رضوی، بزرگ‌نیا و قندچی به دست نیروهای انتظامی بود. 🔹تلاش برای کمرنگ کردن واقعه ۱۶ آذر از همان فردای این اتفاق شروع و تا الان ادامه دارد. آنروز عوامل این جنایت در مقابل خبرنگاران گفتند: «دانشجویان برای گرفتن تفنگ سربازان حمله کردند و سربازان نیز اجباراً تیرهایی به هوا شلیک نمودند و تصادفاً سه نفر کشته شد.» و یکی از مطبوعات نوشت: «اگر تیرها هوایی شلیک‌شده، پس دانشجویان پَر درآورده و خود را به گلوله زدند»! رژیم هم برای اینکه واقعه ۱۶ آذر زودتر از یادها برود، از برپایی مراسم یادبود شهدا جلوگیری کرد. در دهه ۷۰ هجری، این شیوه با تاکید بر اینکه دانشگاه و دانشجو نهاد علمی ست، نه سیاسی، راه را بر هر نوع دغدغه اجتماعی و سیاسی بستند، تا صدای رهبری هم در نگرانی از ترویج عبارت «دانشگاه غیرسیاسی» بلندشود. 🔸اما شیوه کمرنگ کردن و به فراموشی سپرده شدن این اتفاق بعدها متفاوت شد. دیگر به جای مانع شدن، اتفاقا راه را باز کردند. اما پیش از این بازگشایی، این روز را از محتوا و پیام اصلی خودش تهی ساخته و فرعیات و لودگی ها را با آن خلط ساختند. 🔹جدیدا برای فراموش شدن روحیه ضداستکباری، ضدسلطه و ضد تبعیضِ دانشجویان ایرانی، بزرگداشت ۱۶ آذر را از روز جَنگ برای عدالت‌ و استقلال و علیه استکبار، به جُنگ و پایکوبی بدل کردند. امروز در برخی دانشگا‌ه‌ها چنین واقعه‌ای، با رقص و آواز و بادکنک بازی و مسابقه بازی رایانه‌ای و امثالهم، گرامی داشته می‌شود!... 📌 بخش دوم 📍#روزدانشجو 🌐 #شبکه_گرا 🆔 @geraa_ir