🔵 معنای تأویل از مهمترین مقولات تفسیری قرآن، مقوله تأویل است. تأویل از ماده «اوْل» به معنای ارجاع است. (مآل) نیز از همین ماده و به معنای عاقبت اندیشی است و احتمالاً کلمۀ «آل» که به معنای اهل‌بيت است، نیز از این ماده باشد. آلِ او هستند؛ یعنی به او بر می‌گردند؛ مثلاً در یک درخت پر ثمر، هم ریشه درخت را می‌توان مآل حساب کرد و هم میوه را به معنای غایت و هدف گرفت. همان طور در امور دیگر غایت و هدف از نظر فکری اوّل است، ولی از نظر عینی و خارجی، آخر است. مآل به یک اعتبار نتیجه، و به اعتباری دیگر زیربنا معنا می‌دهد. درباره کلمه آل، هم می‌توان گفت: اهل‌بيت ثمره ریشه اصلی هستند و هم می‌توان گفت: اینها به او بر می‌گردند. تأویل یعنی این که (کلام یا کاری از انسان سربزند که در یک معنایی ظاهر است، ولی متکلم یا فاعل معنای دیگری را از آن اراده کرده‌است). 📚 درس‌هایی از علوم قرآن، آیت الله العظمی گرامی قمی، صفحه ۱۹۲. 📎 📎 📎 🆔 @GERAMI_ORG