پدرمان محمد(صلی الله علیه و آله)... ✅ سال ۹۸ در سفر اربعین کودک ۴ماهه‌ام (محمد حسین) را با خودم بردم. قصد نداشتم او را ببرم، پدر و مادرم هم اگر او اذیت می‌‌شد راضی نبودند اما به دلمان افتاده بود که برویم. ✅ برای رفتن نزد شخص مطمئنی استخاره گرفتم، خیلی خوب آمد، استخاره بر ترک هم گرفتم خیلی بد آمد. گفتم با این شرط می‌رویم که اگر جایی بچه اذیت شد، فورا برگردیم. در طول سفر شرایط به نحوی رقم می‌خورد که "محمد حسین" اصلا اذیت نمی‌شد، اما خب شاید گاهی کمی برای خودمان سخت می‌شد ولی نمی‌گذاشتیم او اذیت شود. ✅ یکبار در مسیر، خانواده ما گفت: «خیلی به محمدحسین خوش می‌گذرد، نه می‌گذاریم گرمش شود نه سردش شود، نه گشنه بماند و... غُصه هیچی را نمی‌خورد برای خودش خوش است.» گفتم: «وقتی خودش را به ولیّ‌ خودش‌ سپرده، ولیّ حواسش به او هست، غُصه کجا را بخورد؟» ✅ این را که گفتم همان موقع مزه‌ای از ولایت به جان خودم هم نشست "ولیّ" یعنی همان "پدر"؛ ✅ وقتی پدر می‌شوی تازه قطره‌ای از مزه ولایت را می‌چشی و می‌فهمی وقتی خدا تو را ولیِّ کسی قرارداد چه احساس مسئولیت و دلسوزی‌ای نسبت به او داری، اصلا خدا اول این محبت و دلسوزی را در وجودت می‌گذارد سپس، نمی از ولایت را به تو هم می‌دهد. ✅ از امام رضا(علیه السلام) روایت شده است: 🔹الْإِمَامُ الْأَنِيسُ‏ الرَّفِيقُ‏ وَ الْوَالِدُ الشَّفِيقُ 🔸امام انیس نرم‌خو و پدری مهربان 🔹و الْأَخُ الشَّقِيقُ وَ الْأُمُّ الْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ الصَّغِيرِ 🔸و برادری تنی و مادری دلسوز به کودک صغیر 🔹و مَفْزَعُ الْعِبَادِ فِي الدَّاهِيَةِ النَّآدِ الْإِمَامُ أَمِينُ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي بِلَادِه‏» [۱] 🔸و پناه بندگان در حوادث کوبنده است؛ امام امین خدا در میان آفریدگانش و حجت او بر بندگانش و جانشی او در شهرهایش است. ✅ پس می‌شود به اهل بیت هم بگوییم: «پدر»، اما کدام "پدر"؟ همان "پدرانی" که برای پدر و مادرمان هم پدر هستند، برای فرزندمان هم پدر هستند، همان پدرانی که برای امت پدر هستند و عشق به پدرمان گوشه کوچکی از عشق به آنها هم نمی‌شود؛ ✅ و اما محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) نه فقط پدر من و فرزندم یا پدر پدر و مادرم، او پدر همه است، پدر امیرالمؤمین و اهل بیتش هم است، او پدر همه مخلوقات عالم است. ✅ از امام رضا(علیه السلام) روایت شده است: 🔹أنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ: أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ؛ 🔸رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: من و علىّ دو پدر اين امّتيم؟ 🔹أنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص أَبٌ لِجَمِيعِ أُمَّتِهِ وَ عَلِيٌّ ع مِنْهُمْ؛ 🔸پيامبر صلى اللَّه عليه و آله پدر تمام امّت، و على عليه السّلام نيز از ايشان است؛ 🔹أنَّ عَلِيّاً ع قَاسِمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ، فَقِيلَ لَهُ أَبُو الْقَاسِمِ لِأَنَّهُ أَبُو قَسِيمِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ 🔸علىّ قسمت‏كننده بهشت و دوزخ است، از اين رو به محمد(ص)، ابو القاسم گفته مى‏شود چون پدر قسمت‏كننده بهشت و جهنّم است؛ 🔹إنَّ شَفَقَةَ النَّبِيِّ ص عَلَى أُمَّتِهِ شَفَقَةُ الْآبَاءِ عَلَى الْأَوْلَادِ وَ أَفْضَلُ أُمَّتِهِ عَلِيٌّ ع وَ مِنْ بَعْدِهِ شَفَقَةُ عَلِيٍّ ع عَلَيْهِمْ كَشَفَقَتِهِ (ص) لِأَنَّهُ وَصِيُّهُ وَ خَلِيفَتُهُ وَ الْإِمَامُ بَعْدَهُ فَلِذَلِكَ قَالَ أَنَا وَ عَلِيٌ‏ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ؛[۲] 🔸مهر و شفقت نبی‌اکرم (ص) نسبت به امتش، مانند شفقت و مهربانى پدران است نسبت بأولاد، و بهترين امّت رسول خدا(ص) علىّ(ع) است، و پس از وى شفقت علىّ(ع) مانند مهر و شفقت او است، زيرا او وصىّ و خليفه، و امام پس از او است و براى اين بود كه فرمود: من و علىّ دو پدر اين امّتيم؛ ....................... 📝 ارجاعات: [۱] الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج ۱؛ ص: ۲۰۰. [۲] عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ ج‏ ۲؛ ص: ۸۵. حجت الاسلام حمیدرضا باقری @GgaroGhati https://eitaa.com/GgaroGhati