جامعه‌پذیری سفیدی... برخی نهادها و شخصیت‌ها در کشور ما وجود دارند که در کارنامه‌شان، هیچ خطا و اشکالی دیده نمی‌شود. نه اقدام اشتباهی انجام داده‌اند، نه تحلیلی خطا ارائه کرده‌اند، نه موضعی دارای اشکال گرفته‌اند. اما اینها همه از توانمندی و بی‌نقصی‌شان نیست، از بی‌عملی و مسئولیت‌گریزی‌شان است.کارنامه‌شان عاری از خطا و اشکال است، اما هیچ کار بزرگی هم در آن دیده نمی‌شود. دست به هیچ کاری اساسی نمی‌زنند، در شرایط حساس و بزنگاه‌های تاریخی سکوت اختیار می‌کنند، مبادا خطایی از آنها سر بزند. در بحبوحه حوادث و رویدادها و منازعات اساسی انقلاب، همواره در پستوی سکوت پنهان هستند مبادا احدی از دو طرف منازعه از آنان دلگیر شود.هرگز شجاعت ریسک ندارند. چون نمی‌خواهند مسئولیت خطایی را به عهده بگیرند و بابت آن خطا سرزنش شوند، از ورود به محیط‌های پرخطر پرهیز دارند؛ لذا هیچ کار تحول‌ساز و جریان سازی از آنان سر نمیزند.هیچ گاه قائل به این نیستند که در انجام کارهای بزرگ، ممکن است خطا نیز رخ دهد، اما راهش انجام ندادن آن کار نیست، اصلاح خطا هنگام وقوع است.اینها البته یک ویژگی برجسته دیگر نیز دارند و آن اینکه همواره مشغول قضاوت درباره مردان میدان هستند که فلان کار خوب بود و بهمان کار ایرادداشت. و جالب اینکه در این مسئولیت خطیر، معمولا خوب نیز جا می‌افتند، چون به سبب سفیدی کارنامه‌شان از هر عمل -و طبیعتا خطایی- در همه اعصار و دوران‌ها و دولت‌ها حاضر و ناظرند.نسل‌های جدید هم که باهوش‌ترند، سیاست‌ورزی را از اینها می‌آموزند. سفیدی اینگونه جامعه‌‌پذیر می‌شود... سید یاسر جبرائیلی ✅ @GgaroGhati  https://eitaa.com/GgaroGhati