(۲) در همین روزهای مظلومیت و غربت حضرت علی علیه السلام از حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) سوال کردند: کیف اصبحت ؟؟ که چگونه صبح کردی؟؛ حضرت فرمودند: اصبحت بین فقد نبی و ظلم الوصی «من بین سختی‌ها و گرفتاری‌ها صبح کردم، من صبح کردم در حالی که پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) در عالم نبود و بر وصی او ظلم شده است» وحال من مانند زن با حیای است که وسط نامحرمان روسری از سر او بگیرند چگونه به خود می پیچد و احساس درد می کند نبود پیامبر و ظلم بر وصی در این عصر و زمان نیز وجود دارد. به راستی آیا ما نیز احساس درد و ظلم بر وصی زمانمان داریم ؟؟ غفلت و گناه مردم در آن زمان باعث خانه ی نشینی سید الاوصیاء و در این زمان باعث غیبت خاتم الاوصیاء شده است ما در دعای افتتاح می‌خوانیم: «اللّهُمَّ إنّا نَشْکو إلَیْک فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُک عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَغَیْبَةَ وَلِیِّنا»؛ ما نیز مانند حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها)، نبود و فقدان پیامبر و ظلم ولی خود را شکوه می‌کنیم؟؟ دنیای امروز ما با دوران زندگی حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) مشابهت دارد، ما باید ببینیم که حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) برای فقدان پیامبر رحمت (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) و ظلم وصی ایشان چه کارهای مهمی انجام دادند، ما منتظران نیز باید قدم در راه آن بانوی بزرگوار نهاده و با تمام وجود تلاش کنیم تا ولی زمان خود را فراموش نکنیم. ادامه‌دارد‌‌‌..... ⚘اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ‌