🔴 از یک سوراخ چند بار گزیده شویم؟ 🔹این روزها جریان غربگرای داخلی تمام تلاشش را برای جوش خوردن مذاکرات بین بایدن و ایران گذاشته است و تلاش دارد به هر صورتی شده است لزوم انعقاد با دولت بایدن با هر شرایطی را متذکر شود. 🔴: 🔻🔻🔻 🔸 علی بیگدلی در یادداشتی اخیرا در روزنامه اعتماد نوشته است: «اگر ایران بخواهد با کشورهای منطقه روابط همه‌جانبه جدیدی را برقرار کند، لازمه‌اش این است که ابتدا برجام را احیا کنیم تا این اقتصاد منجمد ذوب شود. شرایط کنونی نمی‌تواند برای همیشه ادامه پیدا کند. حتی قرارداد موقت پیشنهادی آمریکایی‌ها هم اگرچه مشکلات ما را حل نمی‌کند، اما می‌تواند یک روزنه امیدی باشد که برخی مسائل ما حل شود و مقدمه‌ای برای مذاکرات بعدی باشد که بر اثر آن مسائل باقیمانده با غرب حل شود. بسیاری از مشکلات و گره‌هایی که در اقتصاد و مناسبات تجاری و دیپلماتیک خارجی ما ایجاد شده است، تنها با برجام باز می‌شوند.» 🔹 احمد زیدآبادی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در توئیتی نوشت: ران دسنتیس فرماندار فلوریدا قرار است رقیب دونالد ترامپ در انتخابات درون‌حزبی حزب جمهوری‌خواه آمریکا برای نامزدی رسمی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده شود. اگر جمهوری اسلامی قصد خروج از این وضعیت را دارد، بهتر است تا دیر نشده با همین دولت بایدن به قرار و توافقی دست پیدا کند، وگرنه در صورت به قدرت رسیدن ران دسنتیس کار به مراتب از دوره ریاست‌جمهوری ترامپ دشوارتر خواهد شد. امیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل آمریکا در پاسخ به زیدآبادی نوشت: جمله پرتکرار این روزها: «تا فرصت است با بایدن توافق کنید، ممکن است ترامپ یا بدتر از ترامپ بیاید.» 🔴: 🔻🔻🔻 🔸 نکته اول این است که امروز مذاکرات فنی بین دولت‌ها بر سر احیای برجام به پایان رسیده است و صرفا به اراده سیاسی آمریکا نیاز دارد؛ اما آنچه ما شاهد آن هستیم این است که آمریکایی‌ها این اراده ر برای احیای برجام ندارند چرا که بیشتر از نگاه فنی به دنبال رویکرد سیاسی هستند. از سویی دولت بایدن نشان داده است که توان تصمیم‌گیری‌های کلان را نداشته و ندارد. 🔹 نکته‌ای که اینجا محل سؤال و اشکال است چرا جریان غربگرای داخلی همیشه تمایل دارد طرف داخلی را مقصر بداند و انگشت اتهام را از طرف خارجی بردارد؟ همین رویکرد اشتباه باعث شده است که در بیشتر تحلیل‌های این جریان ما شاهد تحلیل در خلاء و مقصرنمایی از نیروهای داخلی هستیم. مرور روزنامه‌های این جریان در عصر ترامپ نیز شاهد همین خط تحلیلی است که می‌گفتند ترامپ تاجر است و می‌توان کار را با او تمام کرد. 🔸 طی دو دهه‌ گذشته، آن چیزی که در دوره‌های مختلف ریاست‌جمهوری آمریکا در قالب سیاست تحریم و فشار مشاهده گردیده، این بود که در دوره‌های مختلف فازهای متفاوتی از سیاست فشار بر جمهوری اسلامی ایران اعمال می‌شد. از یک طرف با تغییر دولت‌ها از دموکرات به جمهوری‌خواه سیاست‌های فشار متوقف نگردیده، بلکه فقط مراحل آن ارتقاء پیدا می‌کرد و از طرفی تجربه نشان داده است که دولت مستقر در آمریکا می‌تواند توافق دولت‌های قبلی را به راحتی چرخش یک قلم روی کاغذ بر باد دهد(خروج دولت ترامپ از برجام). لذا به نظر می‌رسد بازخوانی تاریخ مذاکرات برای نشان دادن فراز و فرود رفتارهای آمریکایی‌ها و شیطنت آنها برای جریان غربگرای داخلی مهم و مفید باشد. 🔅نکته پایانی؛ در دولت سیزدهم، سبد سیاست خارجی ایران به صورت صد درصدی به برجام تعلق نگرفته، بلکه این امر به ‌عنوان یکی از موضوعات در عرصه روابط خارجی مورد توجه قرار می‌گیرد. تداوم این رویکرد متوازن نشان‌دهنده یک سیاست واقع‌بینانه و تعامل‌گرایانه است که سعی کرده است همزمان با ارتباط با همسایگان و شرق، پیگیر مذاکرات با طرف غربی نیز باشد. ✍🏻حسين عباسيان