🌸 ۱۴ذی‌الحجة «بخشش فدک» 🔹روز ۱۴ ذی‌الحجّه سال هفتم هجری، پس از جنگ خيبر، سرزمين وسیع و سرسبز فدک تنها به وسيلۀ پيامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم و اميرالمؤمنين علیه السلام فتح شد. و چون رزمندگان در فتح آن دخالت نداشتند، بر اساس آيۀ قرآن غنیمت ویژه (فیء) به شمار می‌آمد و ملکِ شخص پيامبر صلی الله علیه وآله می‌شد. آنجا که می‌فرماید: 🔹ما أَفَاء اللّهُ عَلَی رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَی فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَی ...؛ 🔸آنچه خدا (از اموال و زمین‌های)آن آبادی‌ها به پیامبرش باز گرداند، به خدا و پیامبر و اهل بیت او اختصاص دارد! 💠 پس از فتح خیبر خداوند به پيامبر اکرم صلی الله علیه وآله وحی فرستاد و فرمود: «وَآتِ ذَا الْقُرْبی حَقَّهُ؛ حق نزدیکانت را بده!» 🌸 پيامبراکرم صلی الله علیه وآله سؤال کردند: ذی القربی کیست و حقش چیست؟ جبرئيل از خداوند پرسيد و جواب آورد که ذی القربی حضرت فاطمه سلام الله علیها و حقش فدک است، و باید فدک را به ایشان تقدیم کنید! پيامبراکرم صلی الله علیه وآله مهريۀ حضرت خديجه سلام الله علیها را در ذمّۀ خود می‌ديدند و با بخشیدن فدک به حضرت زهرا سلام الله علیها ، در حقيقت حق حضرت خدیجه سلام الله را به وارث ایشان ادا کردند 👈 و برای اين‌که بعداً از طرف مردم و دیگران بهانه‌گيری نشود، برای سرزمین فدک دستور دادند قباله‌ای نوشته شود و حضرت اميرالمؤمنين و حضرت امام حسن و امام حسين علیهم السلام و ام ايمن را به عنوان شاهد آن قرار دادند و آن را به حضرت زهرا سلام الله علیها تحویل دادند. حضرت زهرا سلام الله علیها نیز کارگران خود را در آن جا فعال کردند و هر ساله با درآمدی که سالانه ۷۰۰۰۰ سکه طلا بود علاوه بر زندگی خود به همسران رسول خدا نیز رسیدگی می‌کردند و همه فقرای مدينه را هم از آن بهره‌مند می‌ ساختند. ⭕️ اين امر در بين مسلمین و خصوصاً اهل مدينه مسئله‌ای بسیار روشن، عادی و پذیرفته شده‌ بود. امّا حسودان برای این که مبادا مردم به هوای برکات فدک به خانۀ حضرت زهرا سلام الله علیها روی آورند بعد غصب خلافت امیرالمومنین علیه السلام با طرح یک حدیث جعلی و دروغ (نحن معاشرالانبیاء لا نورث درهما ولا دینار) فدک را از دست آن حضرت گرفتند و غصب کردند و به عنوان بیت المال به نفع خود مصادره کردند!! خداوند متعال در اين آيه حضرت زهرا سلام الله علیها را به عنوان ذوی القربای پيامبر صلی الله علیه وآله ياد کرده است و در آيۀ ديگر اجر رسالت را مودّت و محبت ورزیدن به ايشان قرار داده است: 🔹قلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبی ؛ 🔸بگو: «در ازای آن [رسالت‌] پاداشی از شما نمی‌خواهم، مگر دوستی نسبت به نزدیکان من.» پس اگر کسی به حضرت فاطمه سلام الله علیها و اهل بیت پیامبرعلیهم السلام محبّت نکند، اجر رسالت را ادا نکرده است.