﷽ ❖. مرحوم والد ما، علّامه طهرانی رضوان الله عليه بارها به بنده مى‏ فرمودند: " من پيش از آنكه با تذكّر استادم متوجّه خطا و رفع اشتباهم شوم، خود به تحليل و تحقيق رفتارم مى‏ پرداختم و آن را اصلاح مى‏ كردم. " حال، ما صراحتاً به افراد متذكّر مى‏ شويم، ولى آنها توجّهى به تذكّر ما نمى ‏كنند! و همين مسأله، سرّ تعالى و ترقّى ايشان به مراتب عليا بوده است. و ايشان مى ‏فرمودند: " استاد براى مواردى است كه انسان به اشتباه و خطاى خود پى نبرد، نه در جايى كه تشخيص خطا براى خود شخص ميسّر است؛ در آنجا ديگر نيازى به استاد نيست! " ✍🏻. قدس سره 📚. حیات جاوید ، ص ۱۷۸ 📥 دانلود کتاب @ghazi_ir