حرم ائمه علیهم السلام جائی است که خداوند دوست دارد در آنجا ذکر و یادش گفته شود 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ مَعاً عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَتِّیلٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ أَبِی هَاشِمٍ الْجَعْفَرِیِّ قَالَ: بَعَثَ إِلَیَّ أَبُو الْحَسَنِ علیه السلام فِی مَرَضِهِ وَ إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ حَمْزَةَ فَسَبَقَنِی إِلَیْهِ مُحَمَّدُ بْنُ حَمْزَةَ فَأَخْبَرَنِی أَنَّهُ مَا زَالَ یَقُولُ ابْعَثُوا إِلَی الْحَائِرِ ابْعَثُوا إِلَی الْحَائِرِ فَقُلْتُ لِمُحَمَّدٍ أَ لَا قُلْتَ لَهُ أَنَا أَذْهَبُ إِلَی الْحَائِرِ ثُمَّ دَخَلْتُ عَلَیْهِ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ أَنَا أَذْهَبُ إِلَی الْحَائِرِ فَقَالَ انْظُرُوا فِی ذَلِکَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ مُحَمَّداً لَیْسَ لَهُ سِرٌّ مِنْ زَیْدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ أَنَا أَکْرَهُ أَنْ یَسْمَعَ ذَلِکَ قَالَ فَذَکَرْتُ ذَلِکَ لِعَلِیِّ بْنِ بِلَالٍ فَقَالَ مَا کَانَ یَصْنَعُ بِالْحَائِرِ وَ هُوَ الْحَائِرُ فَقَدِمْتُ الْعَسْکَرَ فَدَخَلْتُ عَلَیْهِ فَقَالَ لِی اجْلِسْ حِینَ أَرَدْتُ الْقِیَامَ فَلَمَّا رَأَیْتُهُ أَنِسَ بِی ذَکَرْتُ قَوْلَ عَلِیِّ بْنِ بِلَالٍ فَقَالَ لِی أَ لَا قُلْتَ لَهُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله کَانَ یَطُوفُ بِالْبَیْتِ وَ یُقَبِّلُ الْحَجَرَ وَ حُرْمَةُ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله وَ الْمُؤْمِنِ أَعْظَمُ مِنْ حُرْمَةِ الْبَیْتِ وَ أَمَرَهُ اللَّهُ أَنْ یَقِفَ بِعَرَفَةَ إِنَّمَا هِیَ مَوَاطِنُ یُحِبُّ اللَّهُ أَنْ یُذْکَرَ فِیهَا فَأَنَا أُحِبُّ أَنْ یُدْعَی لِی حَیْثُ یُحِبُّ اللَّهُ أَنْ یُدْعَی فِیهَا وَ الْحَیْرُ مِنْ تِلْکَ الْمَوَاضِعِ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 [ترجمه] ابو هاشم جعفری گوید: امام هادی علیه السلام به هنگام بیماری اش کسی را نزد من و محمد بن حمزه فرستاد و محمد بن حمزه پیش از من به وی رسید و وی چنین روایت کند که حضرت همچنان می‌فرمود: کسی را به حرم حسینی بفرستید، کسی را به حرم بفرستید. به محمد گفتم: آیا نگفتی که من به حرم می‌روم؟ سپس من به محضر حضرت رسیدم و گفتم: فدایت گردم! من به حرم می‌روم، و فرمود: خود درباره آن تدبیر کنید (به منظور تقیه، تا کسی از این تصمیم آگاه نگردد). سپس فرمود: محمد رازی را از زید بن علی مخفی نگاه نمی دارد و روا نمی دانم که با خبر شود. گوید پس این سخن را به علی بن بلال گفتم و او گفت: با حرم او را چه کار، حال آنکه او خود حرم است؟ پس به سوی عسکر (اردوگاه امام عسکری) آمده و وارد شدم و چون می‌خواستم برخیزم به من فرمود: بنشین، و چون دیدم که به من لطف و عنایت دارد، سخن علی بن بلال را بازگو کردم فرمود: آیا به او نگفتی که رسول خدا صلی الله علیه و آله به دور کعبه می‌گشت و حجر الاسود را می‌بوسید، حال آنکه حرمت نبی صلی الله علیه و آله و حرمت مؤمن بیشتر از حرمت بیت الله است؟ و خداوند او را امر نمود که در عرفه وقوف نماید. حقیقت آن است که این مکانها، محلهایی است که خداوند دوست دارد در آن ذکر و یادش گفته شود و من دوست دارم همانجا که خداوند دوست دارد او را بخوانند، برای من دعا شود و حرم از جمله این مکانهاست. -. کامل الزیارات: ۲۷۳ -  بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الایمه الاطهار علیهم السلام با ترجمه فارسی - جلد ۹۸، صفحه ۱۱۲ ---------- ارسال شده توسط اپلیکیشن بازار کتاب قائمیه http://www.ghbook.ir/Book/14979 https://eitaa.com/ghboook