لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ مَن يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ وَلاَ يَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِيّاً وَلاَ نَصِيراً (123) : (پاداش و عقاب و برترى) به آرزوهاى شما و آرزوهاى اهل كتاب نیست! هر كه بدى كند بدان كیفر داده مى‏شود و جز خداوند، براى خویش سرپرست و یاورى نیابد. مسلمانان به خاتمیّت پیامبر اسلام واینكه بهترین امّتند افتخار مى‏كردند.[377] و اهل‏كتاب نیز به سابقه‏ى خود مى‏بالیدند ومى‏گفتند: جز ایّام معدودى در آتش نخواهیم بود.[378] این آیه در تصحیح پندار هر دو گروه، ملاك را «عمل» قرار داد. در دوآیه قبل، امانىّ را از شیطان دانست، در این آیه آرزوهاى باطل را ردّ مى‏كند. تعبیر «یُجزَ به» شامل جزاى دنیوى، یا اخروى یا هر دو مى‏باشد. روایات، جزاى خلافكارى مؤمن را گرفتارى‏ها و سختى‏هاى دنیا و برزخ معرّفى كرده است.[379] برخى مسلمانان انتظار داشتند كه پیامبرصلى الله علیه وآله در مشاجرات مسلمانان و اهل‏كتاب، از مسلمانان جانبدارى كند، در حالى كه اصل بر عدالت است، نه حمایت.[380] پیامبر اكرم‏صلى الله علیه وآله در پاسخ كسى كه از جمله‏ى «من یعمل سوء یجز به» به وحشت افتاده بود، فرمود: امراض جسمى و گرفتارى‏ها، نوعى كیفر اعمال انسان است.[381] ----- 377) آل‏عمران، 110. 378) بقره، 80. 379) تفسیر اطیب‏البیان. 380) تفسیر المیزان. 381) مستدرك، ج‏2، ص‏60. - از خیال‏ها و آرزوهاى بى‏اساس بپرهیزید، كه كارآیى ندارد. «لیس بامانیكم» - در هر گروه و قشرى افراد پر توقّع و امتیازطلب پیدا مى‏شود. «لیس بامانیكم، اهل الكتاب» - در گفتار و داورى منصفانه عمل كنید و اگر انتقاد مى‏كنید از ضعف همه بگویید. «لیس بأمانیّكم و لاأمانىّ أهل الكتاب» - در انتقاد یا رفع عیب، از خودتان شروع كنید. جمله «لیس بأمانیّكم» قبل از جمله «أمانى اهل الكتاب» است. - قاطعیّت بجا و ایستادگى در مقابل امیتازطلبى‏هاى پوچ، از بهترین شیوه‏هاى تربیت است. «لیس بأمانیّكم» - اسلام بر واقعیّات استوار است، نه بر خیالات یا تمایلات افراد. «لیس بامانیّكم...» - خداوند عادل است و پاداش و كیفرش بر اساس عمل است. «من یعمل» - در مكتب وحى، همه در برابر قانون برابرند. «من یعمل» (سوء استفاده و امتیاز طلبى از نام و آرم ممنوع است) - اصل، عمل است نه شعار، ضابطه است نه رابطه! «من یعمل» - در اجراى حدود نسبت به مجرم، وساطت و شفاعت ممنوع است. «لایجد... ولیّاً و لانصیراً»