#لاله‌های‌زهرایی🌷 دلنوشته به شهدای گمنام بسم رب الشهدا والصدیقین نوشتن از شما سخت است ای آلاله ها، آری شما را می شناسم، چلچراغی بهر بیداری شما را می شناسم، کوهی از غیرت که می آیید به روی دوش مَردُم، روشنایی بخش دلهایید نمی دانم از کجا و چگونه آغاز کنم، شرح این دلتنگی ها را، مانده ام در غبار این روزگار و در اندوهی از روزمرگی ها و تکرارهای بی خاصیت، ناگهان تو می آیی و بر دوش عاشق این جاماندگانِ از قافله ی عشق ، روحِ یک زندگی زیبا و بی تکرار و عاشقانه را در جسمِ دنیایی ما میدمی، می آیی و با چند تکه استخوان ، چنان آتشی در نهان ما شعله ور میسازی که تا همیشه ی تاریخ همچنان میسوزیم و میسازیم، و به قول بزرگی که چه زیبا این سخن را از دل عاشق خود بر زبان جاری ساخت؛ می‌سازیم اما نه با دنیا که دنیا را.. آری شما ای تابوتهای عاشق وارسته از قید و بند این دنیای فانی، هر از چندگاهی می آیید تا دست ما دنیانشینانِ خواب زده را بگیرید و از خاک بلندمان کنید و با خویش به افلاک ببرید و چه زیبا سفری است از خاک به افلاک ، آن هم در کنار این شهیدان پاک و این استخوان‌های بی پلاک .. هنوز هم که هنوز است تابوتهای شماست که روح مرده ی این شهر را زنده می‌سازد و غبار بی دردی و بی تفاوتی را از چهره ی این مردم می زداید، باید هر از گاهی بیایید تا خواب نمانیم، تا در منجلاب دنیازدگی و رفاه طلبی غرق نشویم، تا یادمان نرود عهدی را که با شهیدان بستیم ، عهدی را که با پیکر چاک چاک و استخوان‌های بی پلاک شما آلاله های سربلند بسته ایم ❇️ #ارسالی: حسین اعتمادی 🌷 کانال رسمی پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ ایثار و شهادت استان گیلان 📣 eitaa.com/gilannavideshahed 🌐 gilan.navideshahed.com