فرازی از وصیت نامه شهید محمدحسن خلیلی (رسول) «این دنیا با تمام زیبایی‌ها و انسان‌های خوب و نیکوی آن، محل گذر و نه ماندن است. تمامی ما باید برویم. دیر یا زود فرقی نمی‌کند؛ اما چه بهتر که زیبا برویم... شما همگی می‌دانید من راه خود را انتخاب کردم و این راه را دوست داشتم و دارم... مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم به خدای مهربان پناه می‌برم و از او می‌خواهم که بر من سخت نگیرد.» شادی روح یک فاتحه و یک صلوات هدیه می کنیم تا ان شاءالله شفیع ما باشند. قرارگاه جهاد فرهنگی شهدا @gjf_shohada