«غدیر را در حد یک نصب یا معرفی ساده که پیغمبر اکرم کسی را معرفی کرد، فقط به‌این‌معنا تلقی نکنید. ..مسئله این است که از دوران حضرت آدم که رشتۀ نبوت‌ها و رسالت‌ها شروع شد، بارها و بارها حکومت‌های نبوی در طول تاریخ تشکیل شده است؛ مثل سلیمان و داوود و کسان دیگری از بنی‌اسرائیل تا زمان پیغمبرِ ما. [اما] آنجایی که این ترکیبِ بدیع و شیوای دین و سیاست، در اوج خود، به‌صورت یک سنت ماندگار درآید و هدایت جامعه را تضمین بکند، این، در قضیۀ غدیر اتفاق افتاد. لذا در دعای ندبه می‌خوانیم: «فَلَمَّا انقَضَت اَیّامُهُ اَقامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بنَ اَبی طالِبٍ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِما وَ عَلَی آلِهِما هادیاً اِذ کانَ هُوَ المُنذِرَ وَ لِکُلِّ قَومٍ هاد.» ۸۰/۱۲/۱۲» (آنگاه که روزگار پیامبر اکرم سپری شد، ولیّ او علی‌بن‌ابی‌طالب را ـ که درود خداوند بر آن دو و بر خاندانشان باد ـ برای راهنمایی (امت) بر پا داشت. زیرا او بیم‌دهنده بود، و برای هر قومی راهنمایی لازم است.) 📚حلقات «انسان ۲۵۰ساله»/ حلقۀ سوم/1.«غدیر»؛ تداوم رسالت به جمع ما بپیوندید @GoftarKhani