بنظر میرسه بجای خیلی نقد و نظر ها باید روی دو چیز بیشتر تمرکز کنیم؛ ۱. ترویج کشف حجاب بصورت گسترده و آلوده کردن فضای عمومی جامعه، بمب اتمی است در قلب تمدن اسلامی. پس باید فوری و تخصصی چاره شود. ۲. فتنه کشف حجاب یک حرکت مرموز است که دشمن می‌خواهد با آن یک دوراهی ایجاد کند که هردو به نفع او و به ضرر ماست؛ یا جبهه حق سکوت کنند و به استحاله فرهنگی برسد و یا مقابله و مبارزه کنند و انشقاق و گسست عمیق بین ملت اتفاق بیفتد! و با وجود امکان اتحاد بین مردم با هر عقیده ای حول محور وطن، بین آنها دو قطبی و تنش ایجاد شود. اینجا تکلیف آحاد مومنین خاصه علما و نخبگان این هست که به جای اینکه به جنگ اشخاص برویم، به جنگ رفتار غلط برویم. با دو بال تبیین و قانون. تبیین مال عموم مردم و قانون مال حاکمیت. هرکدام را به دیگری واگذار کنیم مفسده دارد. تبیین صمیمیت، شناخت، جمعیت زیاد، استمرار و نرمی لازم دارد که از دولتها ساخته نیست! اجرای قانون و حراست از مرزهای آن، اقتدار، ابزار، حکم و سرسختی لازم دارد که مردم ندارند. بعنوان نمونه مثلا اگر خواسته باشیم بین ایندو مهم جمع کنیم، به خانم مکشفه می‌گوییم خواهرم من برای شما احترام زیادی قائل هستم لطفا حجاب... و اگر همین خانم شروع به فریاد و تندی کرد، ذره ای به تنش ادامه نمی‌دهیم بلکه از او عذرخواهی می‌کنیم و به او تذکر می‌دهیم که افرادی می‌خواهند ما به هم توهین کنیم و باهم بد باشیم اما من برای شما احترام زیادی قائل هستم و حاضر نیستم به شما توهین کنم. و تا حد امکان فضا را تغییر دهیم. از آنجایی که اکثر مخاطبین اهل هوچی‌گری نیستند، با این دست فرمان، تکلیف و عملیات نهی از منکر به فضل الهی با موفقیت و تاثیرگذاری حداکثری و مفسده حداقلی انجام می‌شود. اما این حرکت وقتی به موفقیت کامل می‌رسد که آن اقلیت مریض و مشکل دار، که از فیلتر مردم گذشتند و از رفتار بد خود منصرف نشدند، با احترام همراه اقتدار، تحت فشار قرار بگیرند و پالایش شوند.