جشن ولادت گل و مولد دختر گل است پشت در بیت حسین زمانه ی توسل است بر در این خانه گلی شکوفه زد ز باغ عشق کسی که قلب عاشقان گرفت از او سراغ عشق سه ساله ای که قرن ها عشق و صفا رهین اوست تلألؤ نام حسین ز نام دلنشین اوست شکوفه های عاشقی به یاد او جوانه زد هوای دلکش بهار نغمه ی عاشقانه زد ستاره های آسمان زائر روی او شدند خیل همه حور و ملک دیده به سوی او شدند لطافتش ز برگ گل همیشه سبقه می بَرَد هر گل و پروانه از او توشه ی لطف می خرد مادر او ز دیدنش شوق بهار می کند بلبل شوریده از او حدیث یار می کند دسته گلی که شاخه ای از گل احساس علی است عاشق خنده های او حضرت عباس علی است عموی بی قرار او دلشده ی نگاه او علی اکبر آمده زائر روی ماه او توان نمانده در قلم شرح صفات او کند خیال او هم همه را واله و مات او کند بگویم این دا که فقط عشقِ تمام اولیاست اگر چه کودک ولی او فاطمه ی کوچک ماست سدره نشین عرشیان به فرشیان نور دو عین شاخه ای از یاس نبی شاخه ی طوبای حسین دل تمام حوریان دلشده ی کلام اوست همیشه هر فرشته ای در پی یک سلام اوست کعبه ی حاجات همه جلوه ی نام فاطمه تا زنده ام به ذکر تو کنم همیشه زمزمه