روشهای تقویت استقلال در کودکان: ۱ – بگذارید کودک مالک بدن خود باشد. ( خودداری از کنار زدن مداوم موهای کودک، تکاندن خاک لباسش، مرتب کردن یقه اش و .. ) ۲ – خودتان را از جزئیات زندگی کودک دور نگاهدارید ( وقتی تکالیف مدرسه تو انجام می دی راست بشین ،‌موهاتو از جلوی چشمت بزن کنار ،‌دگمه های آستینت را ببند و … ) ۳ – هر قدر کودک کم سن و سال باشد ،‌درباره اش جلوی روی او صحبت نکنید. ۴ – بگذارید کودک خود پاسخ بدهد (‌نشانه واقعی احترام به استقلال کودک این است که به سئوال کننده بگویید « خودش به شما می گه، اون خودش می دونه » ). ۵ – به آمادگی «نهایی» کودک احترام بگذارید ( گاهی اوقات کودک می خواهد به طور حتم کاری انجام دهد ولی از نظر جسمی و عاطفی هنوز برای آن کار آمادگی ندارد ،‌به جای مجبور کردن کودک می توان به او قوت قلب داد که آمادگی نهایی را به دست خواهد آورد ). ۶ – مواظب «نه» های زیادی باشید، بعضی از کودکان یک «نه» صریح را جمله ای مستقیم علیه استقلالشان تلقی می کنند، تعدادی جانشین های مفید هست که می توانند بدون مواجهه و برخورد، قاطع باشند. ۷ – اگر امکان دارد «بله» را جانشین « نه» کنید.( می تونیم بریم بازی ؟ به جای «نه ، تو هنوز ناهار نخوردی» بگویید «بله، البته کمی بعد از اینکه نهار خوردی» ) ۸ – برای فکر کردن کمی به خود وقت دهید. ( می تونم خونه دوستم بخوابم ؟ به جای «نه،تو هفته پیش اونجا بودی » بگویید « بذار در موردش فکر کنم » ) با اینکه کلمه نه کوتاه است و بعضی از جانشین های آن طولانی به نظر می رسد، اگر مشاجره معمول را که ناشی از گفتن «نه» است در نظر بگیریم، اغلب طولانی ترین راه، کوتاهترین می شود.