اینجوری‌ست که می‌روی در جمع و آنقدر به همه چیز دقت می‌کنی و آنقدر جزئیات و حالات و روحیات مختلف را به ذهنت می‌سپاری که از یک جایی به بعد، روانت تا مرز جنون، خسته می‌شود و ظرف برون‌گرایی‌ات لبریز می‌شود و دلت می‌خواهد به خلوتت برگردی. ‌@golchintap