📝 کاش یا با آدم‌ها صمیمی نشوید، یا اگر شدید، مسئولیت پذیر باشید! مسئولیت پذیر یعنی: اگر حالم خوب بود، هستم و اگر حالم خوب نبود هم هستم و به رابطه به شکل یک تفریح یا معاشرت موقتی و قابل تعویض نگاه نمی‌کنم که این من باشم که انتخاب کنم چه زمانی، وقت و حوصله‌ی صمیمیت هست و چه زمانی نیست. که رابطه یعنی اشتراک در خوب و بد، شادی و غم، و خوشی و ناخوشی... مسئولیت پذیر یعنی: اگر ناگهان و بعد از مدتی ارتباط و ایجاد وابستگی عاطفی فاصله گرفتی، احساسات و عواطف فرد مقابل را در نظر بگیری و فقط به خودت و جریان زیستی و احساسی خودت فکر نکنی! یعنی موظفی قبل از رفتن و فاصله گرفتنت، علت این تغییر احساس و رفتار ناگهانی را توضیح بدهی و فرد مقابل را در برزخِ " شایدها و نبایدها و کافی نیستم‌ها" رها نکنی! مسئولیت پذیر یعنی: "دوستت دارم" و "عاشقت هستم" ها فقط ترکیب چند واژه برای معاشرت‌های معمولی نیستند و رابطه‌، شبیه به سریالی مهیج، برای فراموش کردن اندوه و گذران ساعات نیست که شروع به تماشا‌ کردنش کنی و بعد از چند قسمت حس کنی حوصله‌اش را نداری و باب میلت نیست، یا سریال بهتری پیدا کنی و قبلی را نیمه تمام رها کنی و خیلی راحت سرت را پایین بیندازی و بروی دنبال کارت و نگران هیچ چیز نباشی. رابطه، می‌طلبد که قبل از انتخاب، خوب فکر کنی، تمام جوانب را در نظر بگیری و بعد که وارد گود شدی، یا مسئولیت پذیرانه پای انتخابت بایستی و خودت را وفق بدهی، یا لااقل خودخواهانه و بدون توضیح، میدان را ترک نکنی. آدم‌ها بازیچه نیستند! 👤#نرگس_صرافیان_طوفان