📝 نمی‌دونم کی نیاز داره اینو بشنوه اما زمان دشمن ماست. زمان مثل ماهی از دست‌های ما لیز می‌خوره و اگه درست خودمون رو در قالب‌های ظالمانه‌اش نچپونیم یهو به خودمون میایم و فقط حسرت کارهای نکرده، جاهای نرفته، حرف‌های نزده و چیزهایی که می‌شد بشن اما نشده برامون می‌مونه‌‌ و حسرت حتی احساسی سخت‌تر از شکسته. اون وقت جوان ایرانی معتقده عید نوروز و فروردین که هیچی و وای چرا اصلا نمی‌گذره، اردیبهشت هم که هوا دو نفره اس و اصلا مگه میشه تمرکز کرد روی چیزی، خرداد هم امتحاناس، سه ماه تابستون هم گرمه و عرق می‌کنیم و نمی‌شه، پاییز هم که پادشاه فصل‌هاست و باید ازش لذت ببریم، زمستون هم افسردگی فصلی داریم و آلودگی هوا و ترافیک زیاد و چشم بهم بزنی عیده. انگار که قراره همیشه جوون بمونیم و همیشه برای همه‌چیز وقت داریم و دنیا منتظر ماست تا یه روزی که تفریح و وقت‌گذرونی و بی‌برنامگی تموم شد، حالا شکوفا بشیم و جهانیان انگشت به دهن بمونن. برعکس بعضیا باید بگم که بدو، دیره، استرس نگیر ولی ول نکن، شل نباش، انرژی و زمانت رو برای هر چیز دم دستی حروم نکن، خودت رو جمع کن و تو رویا زندگی نکن، چیزهایی که میخوای با کار زیاد، هوشمندانه و متمرکز بودن روی هدف‌های مشخص و ممکن به دست میاد و تا همیشه برای رسیدن بهشون وقت نداری. @golchintap