‌به وسعت خورشید و ماه، به بلندای کوه، به سبزی برگ و به شکوه بی‌کرانه ی آسمان؛ تو را دوست دارم... تو را دوست دارم و در دوست داشتنت عجیب گستاخم! من تو را دوست دارم؛ به حلاوت اولین نگاه، اولین لبخند، اولین بوسه، و با تو خواهم ماند، به حرمت تمام ثانیه های بی‌پناهی، که کنارم بودی. من تو را به نجابت تک تک ثانیه هایی که دوستم داشتی، مراقبم بودی و تکیه گاه من می‌شدی، دوست دارم... تو روی زمین پناه منی و من بعد از خدا، پناه می‌برم به تو. که تو مأمن و تکیه گاه منی، که تو امید من، که تو پناه منی، و من بیش‌تر از هرکسی تو را دوست دارم...