🔷گلستان خاطرات شهـــدا🏴🔷
📚 📚 دستے بہ شڪم بر آمدہ ام میڪشم و ڪیفم را برمیدارم،از مادرم خداحافظے میڪنم و از خانہ خارج میشوم‌. شب گذشتہ شام را در ڪنار سمانہ و محسن و فرزاد بودم،با فرزاد براے امروز قرار گذاشتیم تا صحبت ڪنیم. آژانس جلوے در منتظرم ایستادہ،سوار ماشین میشوم و آدرس را میدهم. از پشت شیشہ بہ ریزش برف خیرہ میشوم،چرا این زمستان تمام نمیشود؟! شاید هم عمر من در زمستان ماندہ! بیست دقیقہ بعد ماشین جلوے رستوران پارڪ مے ڪند،ڪرایہ را حساب میڪنم و پیادہ میشوم. نگاهے بہ داخل رستوران مے اندازم،ڪمے شلوغ است! نمیدانم چرا اینجا قرار گذاشت؟! نہ وقت ناهار است نہ شام! سرفہ اے میڪنم و وارد رستوران میشوم،چشم مے چرخانم و فرزاد را میبینم ڪہ انتهاے سالن پشت میزے دو نفرہ نشستہ و مشغول تماشاے فضاے بیرون از پنجرہ است! از کنار میز و صندلے ها عبور میڪنم و در چند قدمے اش مے ایستم. آرام مے گویم:سلام! خونسرد سر بر مے گرداند و بلند میشود. _سلام! بفرمایید! با دست بہ صندلے رو بہ رویے اش اشارہ مے ڪند،تشڪر میڪنم و مے نشینم. بعد از احوال پرسے مے گویم:خب بریم سر اصل مطلب! براے شنیدن حرفاتون اینجام! سرش را تڪان میدهد:درستہ! چیزے میل ندارید؟! سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم:نہ! بہ گارسون اشارہ مے ڪند فعلا بہ سمت میزمان نیاید،نفسے میڪشد و نگاهے بہ ساعتش مے اندازد. مردد بہ چشم هایم‌ نگاہ میڪند و مے گوید:میخوام راجع بہ چهارسال پیش صحبت ڪنم! از خیلے چیزا ڪہ ازشون خبر ندارید! سڪوتو بیشتر از این جایز نمے بینم! اما قول بدید یہ سرے از حرفایے ڪہ میزنم بین خودم بمونہ! سرم را تڪان میدهم:قول میدم! برگہ هایے از داخل ڪیفش بیرون میڪشد و مقابلم مے گذارد. _همہ چیز از اینا شروع شد! متعجب بہ برگہ ها خیرہ میشوم! تاریخشان براے حدود پنج سال پیش است! میخواهم چیزے بگویم ڪہ سریع مے گوید:روزبہ ڪامل در جریان بود! گیج میشوم و دوبارہ نگاهم را بہ برگہ ها مے دوزم! ارتباط این برگہ ها را با حرف هایے ڪہ فرزاد میخواهد بزند نمیفهمم! ✍نویسنده:لیلے سلطانے http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
1 مشاهده