غيرت علی بن ابي طالب علیه السلام با اعمال بی شرمانه و گستاخانۀ غاصبان خلافت ، خدشه بردار نیست. از آنجا که شخصیت های بزرگ و با سابقه مسلمانان مانند علی ابن ابی طالب علیه السلام، زبیر و بنی هاشم و عده ای دیگر که خلافت ابو بکر را نامشروع دانسته و از بیعت با او سرپیچی کردند و در این میان، فاطمه دختر پیامبر صلی الله علیه و آله نیز به دفاع و حمایت از علی بن ابی طالب پرداخت که غاصبان خلافت گستاخانه و بی شرمانه که گویی اصلاً مسلمان نیستند و فاطمه ، دختر پیامبرشان نیست حق پیامبر را دربارۀ اهل بیتش هیچ رعایت نکردند و درب خانه اش را به آتش کشیدند ، به روی مبارکش سیلی زدند، لگد بر شکمش زدند و بچه ای که در شکم داشت و پیامبر نامش را محسن گذاشته بود سقط شد و به شهادت رسید. و ابو بکر با غصب فدک ، باعث رنجش و ناراحتی فاطمه سلام الله علیها شد و دلش را به درد آورد و به همین دلیل فاطمه حتی جواب سلامش را نداد و با او صحبت نکرد تا از دنیا رفت. و بی شک کسی که موجب نارضایتی و اذیت خاطر سرور زنان بهشت و نور دیدۀ پیامبر باشد لیاقت جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله و خلافت مسلمانان را ندارد و این مسأله برای غاصبانِ خلافت بسیار خطرناک بود از این رو فردای آن شب که علی علیه السلام حضرت فاطمه سلام الله علیها را دفن کرد با این وجود که آن حضرت ، فاطمه سلام الله علیها را در دل شب ، چنان مخفیانه دفن کرد که اصلا معلوم نشد در خانه اش دفن کرد یا در بقیع ، بطوری که آن دسته از روایات که می گوید: در بقیع ، نوشته اند: چهل قبر را آب پاشید که معلوم نشود کدام قبر تازه است. اما صبح اول وقت، وقتی عمر بن خطاب، متوجه دفن شبانه شد با بیل و کلنگ و دار و دسته به سمت بقیع حرکت کردند تا نبش قبر کرده و خلافت ابوبکر با خواندن نماز بر جنازه فاطمه سلام الله علیها مشروعیت پیدا کند. آنجا وقتی با غیرت و قسم علی علیه السلام روبرو شدند دست از پا درازتر برگشتند، حضرت علی علیه السلام فرمود: قسم به خدا، اگر سنگ ریزه ای از این رو به آن رو شود احدی از زیر تیغش سالم نخواهد گذشت. و از آنجا که آنها شخصیت حضرت علی علیه السلام را می شناختند شجاعتش را می دانستند قسمش را می دانند که پای قسمی که خورده حتما می ایستاد و بارها به چشم خود دین بودند که هر چه پلهوان عرب بود به دست امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام به خاک نشانده شد لذا گورشان را کم کردند و رفتند. بله این غیرت علی شیر خداست که اجازه نداد نامردان روزگار بر جنازۀ همسرش حاضر شوند. بی شك فقط شیر خداست که با اینکه فاتح خیبر و مرد همیشه پیروز جنگ هاست می تواند داغ عزیزان و تلخی های وارده بر زندگی شخصی اش را به خاطر پیشرفت اسلام و مصالح مسلمین تحمل کند و سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسين علیه السلام پسر شیر خدا ، حضرت علی ابن ابی طالب علیه السلام است که حاضر شد به خاطر نجات بندگان خدا از جهالت و سر در گمی ضلالت ، داغ عزیزانش را تحمل کند و برای رضای خدا آنگونه مظلومانه و غریبانه به شهادت برسد. صبر و تحمل بر داغ عزیزان و تلخی های وارده بر زندگی شخصی که از اعمال بی شرمانه و گستاخی غاصبان خلافت نشأت گرفته ، برای رسیدن به هدف والای اسلام ناب محمدی و مصالح مسلمانان بوده و به معنای بی غیرتی نیست!! بی شک اگر در حوادث بعد از رحلت پیامبر، علی ابن ابی طالب علیه السلام دست به قبضۀ شمشیر می برد امروز در هیچ جای جهان نامی از اسلام وجود نداشت. فاطمیه ، سند زندۀ ولایت امیر مؤمنان حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام و احیای غدیر خم است